“Tanrı’ya inanmadığını sanırdım,” dedi gülerek.
“Biz kimiz ki, Tanrı’ya inanmayacağız? Dudakları yüzümden sadece birkaç kirpik uzaktaydı. “Asıl önemlisi Tanrı’nın bize inanması.”
Sayfa 306 - Lin, Karla - BEŞİNCİ KİTAP - OTUZUNCU BÖLÜM - Artemis Yayınları - 1. Basım - Kasım 2016, İstanbulKitabı okuyor
Toprak
Ayıklanmak her şerden.. Artık ...
Benden doğacak bir yükseliş için yüzümü toprağa gömdüm.. ayıklanmak istedim köklerimi çürüten her şerden. İnsan da işte Toprak misali. İnsan kendini elemeli, çapalamalı ve mevcudiyetini sıkan fenalıklardan benliğini arındırmalı. İyi olmak ve iyi kalmak istiyorsa hastalık taşıyan ruhlardan uzak kalmalı. Tevazu sahibi olmalı.. biz kimiz !
Bizim düşüncemizin ne önemi var? Biz kimiz ki? Hayatımızı iktidardakiler yönlendiriyor.
Sayfa 91Kitabı okudu
Davetiye
Ey Benito Musolini! Ey gayet yüce,
italyanlar başvekili muhterem Düce!
Duydum ki, yelkenleri edip de fora
Gelecekmiş orduların yeşil Bosfora.
Buyursunlar... Bizim için şavaş düğündür;
Din Arab'ın, hukuk sizin, harp Türk'lüğündür.
Açlar nasıl bir istekle koşarsa aşa
Türk eri de öyle gider kanlı savaşa.
Hem karadan, hem denizden ordular
Efendimiz’in evlilik için imanının yarısını tamamlanması dediği…
“Bizler gerçekten başkalarının parçasıyız ve onlar da bizim parçamız.”
Her birimizin başkalarının zihinlerinin parçası, onların da bizim zihinlerimizin bir parçası olması şeklindeki bu tinsel metafor, bir gerçeklik haline geldi. Yapılan dudak uçuklatıcı yeni araştırmalar, temel biyoloji derslerinde öğrendiğimiz, bedenlerimizdeki tüm hücrelerin DNA'sının özdeş olduğu bilgisini çürüttü. Genetikçiler düzensiz mikrokimerizmin varlığını kanıtladılar, yani bedenlerimizin içinde farklı yerlerde farklı DNA topluluklarına ulaştılar. Farklı DNA taşıyorsak, kimiz biz? Araştırmalar daha yeni başladı; ama bebeklerin DNA'sının onları taşıyan annelerin içinde konaklayabildiğini, nakledilmiş organların DNA'sının bedenin farklı kısımlarında toplaşabildiğini, birçoğumuzun rahim içinde yok olmuş bir çift-yumurta ikizine sahip olup bu ikizin DNA'sını taşıyor olabileceğimiz şimdiden biliniyor. Başkaları sadece zihinlerimizin içinde değil. Bizler gerçekten başkalarının parçasıyız ve onlar da bizim parçamız; hatta kendi derilerimizin içinde bile böyle bu.
Sayfa 43Kitabı okuyor
