Eski aşıklarımız sevdiğine, "yarim" ifadesini kullanırlardı.
Şimdiki sevgililerde manita, flört gibi saçma sapan böyle ruhsuz kelimler kullanıyor.
Halbuki "yâr" kelimesi Farsça kökenlidir.
Ve dost olan, yardımcı olan mânasındadır.
Ama "manita" ise İtalyanca kökenli ve el altındaki kadın demek. "Flört" ise İngilizce kökenlidir. Ve işve, oynak demek.
Bakın kelimelerin bir ruhu vardır.
Kelimeler bir toplumun aynasıdır.
Kendinize de hangi aynadan bakacağınızı siz seçersiniz, siz belirlersiniz.
Aynı şekilde "yâr" kelimesinin bir zıttı vardır. "Ağyâr" kelimesidir.
Arapça da "ağyâr" ğayr'ın çoğuludur. Bu da kendine dost olmayan, el olan, uzak olan manasına gelir.
Eskiler o yüzden birisine duâ ederken, bir âşığa duâ ederken; "Allah yar bildiğini, sana ağyar etmesin. Diye duâ ederdi.
Vallahi ne varsa eskiden var ya...
Düşman Çanakkale'yi geçemeyecek, İngiliz amirallerinden biri, "Çanakkale'de Osmanlı insanının ortak imanına tosladık, onurumuz kırıldı" diyerek Çanakkale gerçeğini ifade edecekti.
ARALIK ÇEKİLİŞİMİZ BAŞLIYOR..
ÇEKİLİŞİMİZ BİTMİŞTİR.
BUNCA ZAMAN EMEK VE KİTAP VEREN HERKESE SONSUZ TEŞEKKÜRLER. YÜREĞİNİZE SAĞLIK GÜZEL İNSANLAR..
Öncelikle bu çekilişe bağışladığı kitaplarla, emekleriyle, paylaşımlarıyla katkıda bulunan herkese çok teşekkür ederim. Sizlerin sayenizde çok daha güzellerini birlikte yapacağınıza şüphem yok. Şimdi kazananları seçme
Keşke ölmeden bitirseydim be, Yavuz.
Şimdiki evlerde insanın değil, eşyanın saltanatı var.
Sayfa 22Kitabı okudu
Osmanlı zamanında evlerin çoğu ahşaptan yapılırmış, ancak Camii gibi kalıcı binalar taştan inşa edilirmiş.
Taştan ev yapmak isteyene:
"Dünyada kalıcı mısın?" denirmiş.
Medeniyetin beşiğisin sen Osmanlı❤️🩹
Ne oldu acaba? :)
Ailedeki yaşlılardan "moruk" diye bahseden çocuk, o tarihlerde, herhalde kıyamet alâmeti sayılırdı.
Sonra ne olduysa oldu, kuşakları bir birine bağlayan "muhabbet" ipi koptu.
Susuyoruz herkese. Sustukca sevdiklerimizin sevgisine susadık
Turnikenin konuştuğunu ilk duyduğumda verdiğim tepkiyi hep hatırlarım: "İnsanlar susunca, makineler konuşuyor."
İnsanı yaşat ki, devlet yaşasın.
Sayfa 42Kitabı okudu
Ümmetçilikten aslını unutan bir milletiz. İbretlik bir olay
Sultan Abdülhamit zamanında, Avrupa'da bulunan bir Jön Türk'ün anısı çok ilginçtir. Bir grup Jön Türk bir kütüphanede sık sık buluşmaya, çalışmaya başlamışlar. Kütüphanenin Fransız amiri de meraklanmış kimdir bu grup, yanlarına yaklaşmış sormuş?
"Siz nesiniz?"
Jön Türkler şaşırmış, "Müslümanız" demişler.
Fransız amir demiş ki: "O sizin dininiz. Milliyetiniz nedir?"
Bu sefer Jön Türkler, "Biz Osmanlıyız" diye yanıt vermişler.
Adam yavaş yavaş sinirlenmiş: “Bu da sizin tabiiyetiniz. Milliyetiniz nedir? Mesela şurada oturan adama sordum Ermeni’yim dedi. Yanındaki ise Rum’muş. Siz de Rum veya Ermeni olamazsınız ya?!”
Anısını paylaşan Jön Türk, “İşte o gün Türk olduğum aklıma geldi” der.
Sayfa 157Kitabı okudu
Türklerle alışveriş et, yanılmazsın!
Sayfa 13Kitabı okudu
Osmanlı'da hayat ahirete dönüktü. Ahirete dönük olduğu için de hayatta fuzuliyata (gereksizliğe) yer yoktu...
Sayfa 40 - NesilKitabı okudu
Her ne kadar günümüzde geçmişe mazi deniyorsa da, tarih gerçek bir ibret aynası ve tam bir tecrübe tahtasıdır. Devlet adamları, yöneticiler ne kadar tarih bilirlerse, tarih kendi olumsuzluklarını o kadar az tekrarlar.
Sayfa 114Kitabı okudu