"Anladım ki: İnsanlar susanı korkak, görmezden geleni aptal, affetmeyi bileni çantada keklik sanıyorlar. Oysaki, biz istediğimiz kadar hayatımızdalar. Göz yumduğumuz kadar dürüstler ve sustuğumuz kadar insanlar."
Sayfa 95 - Destek YayınlarıKitabı okudu
En çok okulların giriş çıkış saatlerinde sokakta olmaktan nefret ediyorum.
Eğer bir okul çıkışında kâğıt topluyorsam hemen bir duvarın arkasına geçip tüm öğrencilerin dağılmasını bekliyorum. İnsan gördüğü şeye heves ediyor. Ben de hevesim kabarmasın diye görmek istemiyorum. Elbette güzel elbiseler giyip sırtıma çantamı atıp okula gitmek isterdim. Ama hayat herkese adil davranmıyor. Biz ailecek çalışmak için dünyaya gelmişiz..
Sayfa 42 - Mundi Kitap, Rıfat (15 yaşında)Kitabı okuyor
RIFAT: "Sokak, Sokağa Çıkmayanlar İçin Romantiktir."
Sabah beşte kalkıp işe gitmek, gitmeyenler için romantik gelebilir, güneşin doğuşu, boş ve sessiz sokaklar filan ama gerçek öyle hisli değil bizim için. Bak ben daha 15 yaşındayım, sabah beşte uyanıp akşam on bire kadar çalışırsam ve 200 kilo karton toplarsam yaklaşık 24 lira kazanırım. Uyumadan önce on dakika bu parayı anneme vermesem nerede harcarım diye düşünürüm. Benim hayatım, hayallerim ve geleceğim sizin attıklarınızdan şekillenir.
Ama eğer bir adalet varsa, bu böyle gitmemeli; biz de çocuğuz oradan baktığında fark edilmese bile..
Sayfa 41 - Mundi KitapKitabı okuyor
11 yaşında ki Atlas Sarrafoğlu'nun Bebek Parkı'ndaki okul grevindeki sözlerine kulak verelim:
Bugün biz gençler olarak geleceğimizden kaygı duyduğumuzu göstermek için buraya geldik. Bugün okula gitmedik. Çünkü okul bekleyebilir ama iklim değişikliği beklemez. Bugün İstanbul'da hava sadece soğuk ama ya sel olsaydı ya da sokağa çıkamayacağımız kadar sıcak olsaydı buraya gelemezdik. İklim değişikliği yüzünden seller, hortumlar, kasırgalar artıyor, aşırı sıcaklar yüzünden barajlar kuruyor, bitkiler azalıyor, bunu siz yarattınız. Bunu siz yarattınız, iklim değişikliğine neden olan kömürü siz yaktınız, petrolü siz kullandınız, ormanları siz büyükler kestiniz. Denizleri biz çocuklar kirletmedik, balinaların karnındaki plastikleri biz denize atmadık, betondan binaları biz çocuklar dikmedik..
Sayfa 38 - Mundi KitapKitabı okuyor
Niçevari
Din ancak kendi ruhlarımızda fiili anlayışla başlar. Dinin şafağı budur; ve ancak o zaman bizler ahlaklı olabiliriz. Şu anda biz hayvanlardan daha ahlaklı değiliz. Bizi tutan toplumun kamçısından başka bir şey değil. Toplum bugün, “Hırsızlığı artık cezalandırmayacağım,” dese hepimiz başkalarının mülküne saldırırız. Bizi ahlaklı yapan polis. Bizi ahlaklı yapan toplumun kanaatleri, yoksa hayvanlardan bir farkımız yok. Kalplerimizin derinliklerinde bunun ne kadar gerçek olduğunu biliyoruz. O yüzden ikiyüzlülük yapmayalım. Dindar olmadığımızı ve başkalarını aşağılamaya hakkımız olmadığını itiraf edelim. Hepimiz kardeşiz; bizler ancak dini kavradığımızda hakiki anlamda ahlaklı olabiliriz.
Attikusdan "kitabın məğzi "
-Skaut,bəzən biz insanları gec görürük və onların necə qəşəng olduğunu başa düşürük.
Sayfa 448Kitabı okudu
Biz bina inşaatına verdiğimiz önem kadar insan inşâsına önem vermedikçe bu sorun bitmez. Hayırlı bir toplum olmanın yolu insan inşâsından geçer. Onun için önce bilmenin, bilincin ve bilgeliğin değerli olduğunu anlamak gerekir.
Sayfa 347Kitabı okudu
Tüm bu insanlar dışında bizi her fırsatta itip çekiştiren bir "toplum" da var. Biz hangi ara ideallerimizin peşinden koşalım? Hangi ara yaşayalım?
Sayfa 33Kitabı okuyor
Hız ve rekabetle şekillenen ama asla bütünlenmeyen, her şeyin fiyatının bilindiği fakat değerinin bilinmediği bu çağda, biz yeni nesil ebeveynler mutlu çocuk yetiştirmek obsesyonuna kapılıyoruz. Oğlum Ali ve tüm kuşakdaşları için dileğim önce iyi birer insan olmalarıdır. Mutluluk tasarımını sonra kendileri yapabilirler..
Sayfa 16 - Mundi KitapKitabı okuyor
Her türlü adalet Tanrı'dan gelir; adaletin kaynağı yalnız odur. Ama biz adaleti bu kadar yülsekten almasını bilseydik, ne hükümete ihtiyacımız olurdu, ne de yasalara.
Sayfa 34Kitabı okuyor
İnsan ilişkilerinde en önemli duygu, insanların birbirlerine güvenmeleridir. Güvenin altında kişinin bütünlüğü, yani özünün, sözünün ve davranışının tutarlı olması yatar. İnsanların birbirlerine güven duymadıkları bir aile, bir şirket, bir toplum BİZ olamaz.
Toplum insanı tehdit eder.
Kaygı ile bir şeylerin sahibi eder.
Ancak insan kendisini kaybeder.
Biz para için değil yaşamak için varız.