ZÜLKARNEYN
(Kur’an’da kendisine büyük güç ve imkân verildiği bildirilen kişi.)
Sözlükte “sahip, mâlik” anlamındaki zû ile “boynuz, kâkül, şakak; aynı dönemde yaşayan nesil, akran” gibi mânalara gelen karn kelimesinin (Ezherî, Tehẕîbü’l-luġa, “ḳrn” md.) tesniye kalıbından oluşturulan zü’l-karneyn terkibinin anlamı karn kelimesine verilen mânaya
"Geçmişin rengine boyanmış duvarlar dayanamıyor.
Nerede öteki renkler?
Nereye gitti yazın bayrakları?
Nasıl oldu bu? Biz diyorduk ki
bahara girmek için
tek kapıyı itmek kalmıştı. Ve bak, daha çiçek
açmadan ağaçların boyunlarını büküyor rüzgar
zamanın dizlerini büküyor
ateşin süngülerini büküyor. Nasıl oldu bu?
Yakandan çekiyor rüzgar. Bükemiyor seni.
Biz ki yengilerin bayrakları altında tanışmıştık
yeniden buluşuyoruz gecenin içinde. Yeniden
tanışıyoruz.
Bayrakların o bildik ışığı aydınlatıyor yüzlerimizi.
Biz ki bu düşte karşılaşmıştık ayrılamayız.
Sesi duyuyoruz, zamanın kolunda tüyler diken diken
olurken. Dayanın.
Bükemez seni rüzgar. Bu yüz ayak diretiyor.
ülke ayak diretiyor. Işık ayak diretiyor.
Boş verin ayrı düşürenlere bizi
sizi birleştiren bunca şey dururken.
Kapımıza yaklaşınca rüzgar
güçlenmekte yürek atışı. Ayak diretiyoruz."
Sayfa 62Kitabı okudu
Bir hiyerofaninin her zaman tarihsel oluşu (yani her zaman belirli durumlarda ortaya çıkması), onun tüm dinleri birleştiren birleştirici yönüne hiçbir biçimde zarar vermez. Yerel bir kadere sahip bazı hiyerofaniler olduğu gibi, evrensel değerleri olan ya da sonradan evrensellik kazanan hiyerofanilerde vardır.
Sayfa 29Kitabı okudu
