Ve bizim masalımız tam orada en güzel anını yaşadı. Hazar; kalbimin muhafızı, koruyucusu ve vazgeçilmeziydi. Hayatıma girdiği andan beri bana gücü, sevgiyi, aşkı öğretmişdi. Beni bir harabeden kurtarmış, bana gerçek bir ev vermişti. Her şeyden de öte, ruhum artık solmuş çiçek tarlalarının arasında, kuzgunlarla yürümeyecekti çünkü artık çiçekler bizimdi.
Sayfa 286Kitabı okudu
Bu geceki masalımız Kemal beyden
Türkiye hepimiz için bir umut ve bir rüyadır. Herkesin aklındakini söylenildiği, kimsenin kimseyi görünmez sopalarla ürkütmediği bir dostluk ve kardeşlik ülküsüdür. Bu topraklar nice acıyla sınandı. Bu toprağın kaderi bile bizi birbirimize dost ve kardeş kılmaya yeter. Korku siyasetleri bizi bölemez, bizim türkülerimizi, ortak acılarımızı, ortak rüyalarımızı yok edemez. Yeter ki birbirimizden incinmemeyi ve birbirimizi incitmemeyi bilelim.
Sayfa 260 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Reklam
" unutmaki, bu bizim masalımız. Ve bütün masallar mutlu sonla biter."
Biz yedi Sokak Nöbetçisi, Sokak Nöbetçileri'nin başladığı yerde bize veda ettik. Biz yedi Sokak Nöbetçisi, 7 Aralık günü bisikletlerimize binen yetişkin hallerimiz değil, hiçbir zaman yedi kişi birlik olmayan çocukluklarımızdı. Biz yedi Sokak Nöbetçisi, artık zamanı gelmişti ve biz gitmiştik. Biz yedi Sokak Nöbetçisi, ne olursa olsun kazanmıştık çünkü hala birbirimiz için nefes alıyorduk. Biz yedi Sokak Nöbetçisi, sokak lambalarının güneş gökyüzündeyken bile yanmasını sağlayabiliyorduk. Biz yedi Sokak Nöbetçisi, aslında gördüğünüz her çocuğun yüzünde gizliydik. Biz yedi Sokak Nöbetçisi, hikayemizin sonundaydık. "Sokak Nöbetçileri masalı bitti mi?" "Sokak nöbetçileri masalı hiçbir zaman bitmez." "Çünkü kardeşim, çocuklar daima yaşamaya devam eder, sokaklar onlara kucak açar, acılar ise onların hiçbir zaman terk etmez" "Fakat Kozan'nın, Bartu'nun, Mutlu'nun, Işık'ın, Lâl'in, Yankı'nın ve Helin'nin hikayesi sona erdi; bizim masalımız burada bitti; masalımızın son cümlesi ise sonsuza dek mutlu yaşadılar, olmayacak, her ne olursa olsun, birbirleri için yaşamaya devam ettiler, olacak; acılarına, izlerine ve çocukluklarına rağmen."
Sayfa 417 - İndigoKitabı okudu
Ve şimdi masalın, "Sonsuza dek mutlu yaşamışlar," diye biten sonu bizim başlangıcımızdı. Çünkü bizim onunla olan masalımız asıl şimdi başlıyordu.
Masal Diyarı
"Unutma ki, bu bizim masalımız. Ve bütün masallar mutlu sonla biter
Sayfa 33 - Timaş Yayınları
Reklam
"Unutma ki, bu bizim masalımız. Ve bütün masallar mutlu sonla gider!"
Sayfa 33 - Timaş İlk GençKitabı okudu
Ve bizim masalımız tam orada en güzel anını yaşadı. Hazar; kalbimin muhafızı, koruyucusu ve vazgeçilmeziydi. Hayatıma girdiği andan beri gücü, sevgiyi, aşkı öğretmişti. Beni bir harabeden kurtarmış, bana gerçek bir ev vermişti. Her şeyden de öte, ruhum artık solmuş çiçek tarlalarının arasında, kuzgunlarla yürümeyecekti çünkü artık çiçekler bizimdi. Çiçekler bizimdi... Çiçekler bizimdi...
Sayfa 286Kitabı okudu
Kel Güvercinci
Masal anlatan kişiler, "Masalımız burada sona erdi," derler. Fakat ben, bizim masalımızın sona ermediğine eminim. Bir gün, elbette bu masala devam edeceğiz.
Sayfa 203 - Yakamoz yayınlarıKitabı okudu
"...bizim masalımız burada bitti; masalımızın son cümlesi ise sonsuza dek mutlu yaşadılar olmayacak, her ne olursa olsun, birbirleri için yaşamaya devam ettiler olacak, acılarına, izlerine ve çocukluklarına rağmen..."
Reklam
"Çünkü biz kardeşten öteyiz. Biz birbirimizi seçtik, Sophie. Biz en iyi arkadaşlarız." "Bir prenses ve cadı asla arkadaş olamaz. Bizim masalımız bunu sonsuza kadar kanıtlayacak." "Hayır, bizim masalımız bir prensesle bir cadının arkadaş olması gerektiğini kanıtlıyor. Çünkü ikimiz de iki tarafı birden oynadık. Ve her zaman iki tarafta birden olacağız. Biz buyuz. Biz olmamızın sebebi bu."
Sayfa 619
(SN4) Siz veda edebilirsiniz ben veda etmeyi kabul etmiyorum
"Fakat, Koza'nın, Bartu'nun, Mutlu'nun, Işık'ın, Lâl'in, Yankı'nın ve Helin'in hikâyesi sona erdi; bizim masalımız burada bitti; masalımızın son cümlesi ise sonsuza dek mutlu yaşadılar olmayacak, her ne olursa olsun, birbirleri için yaşamaya devam ettiler olacak, acılarına, izlerine ve çocukluklarına rağmen."
KARGA İLE TİLKİ Şu bizim İstanbul'da Lamartine Caddesi'ndeki ağaç Kötü akasyanın biri Gel gör ki Büyür büyür büyür Yıldızlara değer geceleri
Sayfa 175 - Karga İle Tilki - Birinci Basım: Aralık 1954, İstanbul, Yeditepe YayınlarıKitabı okudu
"Sonsuza dek mutlu yaşamışlar" diye biten sonu bizim başlangıcımızdı. Çünkü bizim onunla olan masalımız asıl şimdi başlıyordu.
Sayfa 378Kitabı okudu
zula namusunu yitirmişlerin hıyanetli masallarına benzemesin bizim masalımız istiyordu. ve anasının bütün öğütlerini unutuyordu..
Resim