Böyle başlardı masallar da
Bir varmış bir yokmuş
Bizim masalımız da şöyle başladı
Biri hep varken biri hiç yokmuş
Gönlünde gönülden sevene yer yokmuş
Bizim masalımız bitti değil mi... Çünkü sen beni...
Sen beni hiç sevmedin ki..
Sevseydin,
Bilirdin çaresizlikten kıvrandığımı...
Yaşar gibi yaptığım bu hayatın
bana dar geldiğini..
Sana ne kadar çok ihtiyaç duyduğumu..
Bilirdin... ama bilemedin..
Bilmedin... bilmek istemedin...
Binlerce yıl geçmiş aşk ortaya çıkalı,
Binlerce yıldır birileri seviyor birbirini,
Herkesin aşkı kendi masalı olmuş,
Binlerce yıldır bekleyen ruhlarımız,
Buldu eşini, bizim masalımız da başladı,
Artık gam yok, en güzel masalı,
Dilden dile dolaşan bir destan yapacağız.
bizim masalımız hep tekerleme ile başlardı küçük iken annâ
SULUKULEDE ZAMAN
Birçok eski ev vardı Sulukule'de
Yıllardan seksenlerdi ...
"Bekarız tabi ki o zamanlar"
diye başlardı bütün zamparalıklar
Yıllanmış dökük evler tek katlı
Yeşil yosunlu kiremitleri pek acımaklı
Boydan boya gerilmiş ipleriyle
Sokaklarda rengarenk çamaşırlar
Saklanarak bakmakta çocuklar
"Bir gece işte gençlik
Ve birgün çok pişman olacak kapıma af dilenmek için geleceksin ama ogün bizim masalımız bitmiş olacak.
"Sokak Nöbetçileri masalı bitti mi?" diye sordu Sonuncu, hepimizin yüzüne bakarak ama en çok bana. Çünkü en çok benim sözlerime inanırdı, biliyordum.
"Sokak Nöbetçileri hiçbir zaman bitmez," dedim az önce gördüğümüz yedi çocuğu hatırlayarak. Onlar yeni Sokak Nöbetçileri olacaklardı, biliyordum ve umuyordum ki bizim gibi iyiliği seçeceklerdi. "Çünkü kardeşim, çocuklar daima yaşamaya devam eder, sokaklar onlara kucak açar, acılar ise onları hiçbir zaman terk etmez." Gözlerim dolduğunda hepsine tek tek baktım. "Fakat, Koza'nın, Bartu'nun, Mutlu'nun, Işık'ın, Lâl'in, Yankı'nın ve Helin'in hikâyesi sona erdi; bizim masalımız burada bitti; masalımızın son cümlesi ise sonsuza dek mutlu yaşadılar olmayacak, her ne olursa olsun, birbirleri için yaşamaya devam ettiler olacak, acılarına, izlerine ve çocukluklarına rağmen."
Yamur'un güncesinden
Seni özledim Deniz'im ...Bugün sensiz geçen 730.gün. Sen gideli tam üç yıl oldu. Orada nasılsın bilmiyorum ama umarım iyisindir. Ben iyi değilim, senin yokluğunda. Canım acıyor, uyuyamıyorum. Sensiz bir çok şey eksik aslında. Hatta sensizlikte her şey eksik. Benim hayatımın yarısı eksik mesela...Özür dilerim bir daha ağlamayacağım. Sen