“nefret ediyorum gözlerimi tanrıya mecbur eden şu dünyadan! acısını ben tattım adaletsizliğin, ben alamadım hakkımı şu hayattan. asla diz çökmeyeceğim.”
mükemmel olmayan yaşamlarımızda boşa harcanmış zamanların da yeri önemli değil midir? eğer bu mükemmel olmayan yaşamlarımızdan tüm bu boşa harcanmışlıkları çıkaracak olursak, yaşamlarımız mükemmel olmama özelliğini bile yitiriverir