Bir meleğin gözlerinden bir damla süzüldü dünya denilen evrenin köşesinde sıkışan yer'e, biz, küçük ve bencillikle dolup taşan biz, ona yağmur diyoruz, her kalbi kırıldığında şimşekler çakar fırtınalar kopar'mış, koskoca bir kasırgaya dönüşüp bizi yok edeseye kadar durmazmış.. ve kırılan kanatlarından dökülen her keskin ve kana boğulmuş tüyleri geceyi saf kanıyla beyaza kaplarmış, bir melek daha öldü.
Hissedilen çaresizliğin ruhu parçalayan bir umutsuzluğa dönüşmesi var olan tüm anlamları yok ederken damarlarındaki kan acıyla beslenmeye başlamıştı. Kendi uydusu tarafından parçalanmış bir gezegendi o, hayat yoktu ama hâlâ yörüngedeydi. O an artık acı yok, sadece anlamsızlık vardı.
Haydi seninle saklambaç oynayalım. Yüreğime saklanırsan eğer, seni bulmak zor olmaz. Ancak kendi kabuğunun ardına gizlenirsen, seni bulmaya çalışmak bir işe yaramaz.