Selcuk DOGAN
@bluefalcon
Yarınlar yorgun ve bezgin kimselere değil rahatını terk edebilen gayretli insanlara aittir..
Cicero
Bir garip kul.
Okur yazar.
The city of a country in the world.
Ankara
114 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Kendini beğenmek insanın Özünde yaratılışında olan bir hastalıktır. Insan yaratıkların en zavallısı cılızıdır öyleyken en mağruru da odur. Şurada dünyanın çamuru ve pisliği içerisinde oturduğunu, evrenin en kötü, en ölü, en aşağı katında, göklerin kubbesinden en uzakta üç cinsten yaratıkların en kötü halleri ile birlikte, dünya evinin en alt katına bağlı ve çakılı olduğunu bilir, görür ve yine hayaliyle, aydan yukarılara çıkıp gökleri ayaklarımın altına indirmek sevdası ile yaşar. Aynı hayal gücüyle kendini tanrıyla bir görür; kendisine tanrısal özellikler verir; kendini öteki yaratıklar sürüsünden ayırıp kenara çeker, arkadaşları, Yoldaşı olan varlıklara yukarıdan bakar
Sayfa 24 - İnsan ve ÖtesiKitabı okudu
Gübre kirlidir, ama ona çarpan güneş ışığı hiç kirlenir mi?
Okur Takip Önerileri
Resul'ün; "Rabb'im bana eşyanın aslını/hakikatini göster" hadisi evrensel ve rûhsal boyuttaki fizik ötesi gerçeklere işaret eder. Resul Muhammed'in bu hadisteki görüşüne göre bu dünyada görünenlerin hepsi hayaldir! O zaman bu büyük gerçeğe göre yapılan dini merasim veya seremonilerin hakikat boyutunda ne değer ve anlamı vardır?
Sayfa 155Kitabı okuyacak
Evrendeki her oluşum sesle, titreşimle yapılır. Oluşan, şekillenen veya yaratılan diyelim, tüm varlıklar titreşimlerden geçici olarak oluşmuş bulundukları formlarına göre şekillerdir. Ölüm bu geçici sûretlerin bozulmasıdır.
Sayfa 155Kitabı okuyacak
Evrensel yaratım sesle yapılır ve yıkılır. Bu simge Kur'an'da; "sayha" olarak geçer.
Sayfa 154Kitabı okuyacak
Gönül çalamazsan aşkın sazını, ne perdeye dokun ne teli incit...
Meyvesiz ağacı sallama boşa, ne yaprağını dök, ne dalı incit...
Insanların, dünyayı bitirince doğrudan doğruya vazife planına geçemezler ve yarı süptil bir ara âlemde bir süre kalacaklırlar. İnsanların vazife planına geçmeden önce, dünyadayken örneğin bugünkü koşullarının icaplarına göre, henüz tamamlayamadıkları bazı taraflarda düzenlemeleri gerekmektedir ki bu da onların ancak bu yarı süptil âlemde bir süre yaşamaları ile mümkün olacaktır. Orası bir sevgi planıdır.
Sayfa 137Kitabı okuyor
Sefer ha Zohar'a göre insanın içinde 3 çeşit ruh vardır; 1-Nefesh (Hayati ruh), dünyevi,
2- Ruah (saf ruh, cennetsel),
3-Neshamah (saf ruh, tanrısal cevher).
Nefesh ölen kişinin dağılacak fizik bedeni ile madde formunda kalır.
Ruah dünyada hak ettiği güzellikleri yaşamak üzere dünyevi cennet olan Eden'e gider.
Neshamah çıktığı tanrısal merkeze, kaynağı çekilir. Bu durumda kişinin henüz yaşarken içinden zuhur edecek olan Neshamah'tır ki işte bu tanrısal özümüz olarak bize yaşarken vicdanımızdan seslenen Rabbimizin sesidir.
Sayfa 148Kitabı okuyacak
Fizik plan, birbirinden ayrılan iki gücün tekrar birleştirilmesine çalışıldığı laboratuvardır.
Sayfa 143Kitabı okuyacak
Insan düalite ürünü düal (ikili yapıya sahip) bir varlıktır. Tanrı'ya eren insan, içindeki ikiyi bir, yani hermafrodit yapar.
Sayfa 143Kitabı okuyacak
Tekamül, gelişim için uzun bir süreçtir, tek seferde, yani bir yaşamda tamamlanamaz, bu sebeple yaşamlar boyu, dünyaya geliş-gidiş formu olarak sürer. Tekamül, en yoğun formdan başlar ve en latif (ince) titreşimde sona erer.
Sayfa 140Kitabı okuyacak
Genel görünüşte bir insan, nefsen arınarak yükselebileceği en üst makam olan "İnsan-ı Kamil" ile tekamülünü tamamlar.
İnsan-ı Kamil denilen makam, ruhunu, yani özünü bulmuş olan insan için tanımlanan Rab titreşimidir.
Sayfa 140Kitabı okuyacak
Insanların yaralarındaki fark tanrısal titreşimlerini ahlakı, arzusu ve çalışmalarıyla yükseltmeleri üzerinedir.
Sayfa 137Kitabı okuyacak
Gerçek tanrısallıkta mekan yoktur!
Sayfa 137Kitabı okuyacak