Sıkıntı, boğucu bir sıkıntı ve yabancılık hissi sarıp sarmalıyor beni sürekli...
Gürgen ÖzKitabı okudu
Eminin okuyan herkes bir iç çekiş yapmıştır ;)
***
"Yıllar nasıl da uçup gidiyor!" diyorsun.
Yine soruyorsun: Nasıl geçirdin o yıllarını?
En güzel zamanlarını nereye gömdün?
O yılları yaşadın mı yaşamadın mı?
Bak dostum, diyorsun kendine, bak artık toprak soğumaya başladı. Birkaç yıl daha geçecek ve sonra koltuk değneklerine dayanmış titreyen ihtiyarlık, ondan sonraysa sefalet ve terk edilmişlik gelecek.
O düşler dünyası beyazla örtülecek, donacak, hayallerin solacak ve sararmış yapraklar gibi düşüp gidecek...
Ah Nastyenka!
Yalnız kalmak, tamamen tek başına kalmak ve hayıflanacak bir şey bile bulamamak ne kadar boğucu... hiçbir şeye benzemez, hiçbir şeye...
Çünkü elinden kayıp gidenler, bütün o yitirdiklerin aslında bir hiçlikten ibaret. Saçma, yusyuvarlak bir sıfır.
Sayfa 29 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. Çeviren: Hasan Ali Yücel* Basım: XXV. Mart 2023 (25.basım)Kitabı okudu
7-Erdem onun için boğucu birşeydi.
Hayatını, elini ağzına bastırarak ısırma arzusuyla geçirmişti. Ve ısırmak isterken öpmek zorunda kalmıştı...
Sayfa 187 - ClubinKitabı okudu
“Bu senin dünyan, diyordu kendi kendine, Tanrı'nın sana bağışladığı hüzünlü, boğucu dünya; bu dünyaya adamalıydı kendini.”
Ölüm acıtmıyordu. Canını yakan yaşamak, yaşamaya devam etmenin ıstırabı, bu korkunç, boğucu histi; hayatın ona vuracağı son darbeydi bu.
