Nereye dönüyor dünya?
Kadınlar, çocuklar katledilirken
Her birimiz diri diri ölüyoruz
Bütün erdemler eriyip gidiyor
Her birimizin sessizliğinde
Ne kadar patladı oysa tepemizde kıyametler
Ne kadar can verdik televizyonlu evlerimizde
Ne kadar boğulduk yalnızlıklarımızda
Bütün bir dünya sınıfta kaldık
Enkaz altında enkaz insanlığımız
Her gün parçalandık, yandık, yakıldık
Elleri çiçek tutması gereken çocukların
Kan tutuyordu elleri, toz toprak içinde
Yüreği burkulmuş anne yüreğini
O çocukların gözlerinden gördük
Kalpler paramparça ve boşa atıyor artık
Dünya karaltısına düşmüş zulmün, mezalimin
Bir karınca misali ateşe su taşıyan yok
Koskoca bir sınav kağıdı iken güzel Filistin'im
Hiçe sayıyor onu yirmibirinci asrın enformatik insanı
Uzaktaki 🥀