İnsan boğulmamak için nasıl bir saman çöpüne bile sarılabiliyor?
Sayfa 579Kitabı okuyor
"İnsan boğulmamak için nasıl bir saman çöpüne bile sarılabiliyor!"
İnsan boğulmamak için nasıl bir saman çöpüne bile sarılabiliyor!
Sayfa 579Kitabı okuyor
AĞACIN İKİNDİ TÜRKÜSÜ
Açıklara çıkalım boğulmamak için
Günün kuytu yerleri şimdi harap
İçimizde bir ezgi inceden inceye
Bizi kendimize bağlarken akşam olur
Karanlığı gümüş rengine boyar mehtap
Geçmiş tuhaf şey. Hep yanınızda taşıyorsunuz. Bana öyle geliyor ki on, yirmi yıl önce olmuş şeyleri düşünmeden geçirdiğiniz bir saat bile yoktur; ama yinede çoğu zaman geçmişin, bir tarih kitabındaki bir sürü bilgi gibi, öğrendiğimiz bir olgular kümesinden ibaret kalması dışında bir gerçekliği olmuyor. Derken rasgele bir görüntü, ses veya koku ama özelliklede koku sizi bir anda alıp götürüyor ve o zamanda geçmişi hatırlamakla kalmıyor, içine giriyorsunuz.
Sayfa 37Kitabı okuyor
Bir yabancılar kalabalığının arasında yürüyorsanız hepsinin balmumu heykel olduğunu düşünmemek neredeyse imkansızdır ama öte yandan onlarda sizin hakkınızda aynısını düşünüyorlardır.
Sayfa 35Kitabı okuyor
İnsan boğulmamak için nasıl bir saman çöpüne bile sarılabiliyor!
Tabii bizim gibi insanların asıl sorunu, diye içimden geçirdim, hepimizin kaybedecek bir şeyleri olduğunu sanmamız.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Hepimizi satın almışlar, hem de kendi paramızla.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Arada bir kendi başıma olmanın iyi geldiğini bilecek kadar büyümüştüm artık.Çevrede onca ağaçla göletin bana ait olduğunu hissederdim ve suyu halkalandıran balıklarla yukarıdan geçen güvercinler dışında hiçbir şey kıpırdamazdı.
Sayfa 88