İnsanlar şehirlere, ayak bastığı toprağa ve yüz göz olduğu her insana iyisi ve kötüsü ile minnet diyor... Osman hocamız Artvin’e ve Şavşat’a duyduğu, hatta hayata duyduğu bu minnete teşekkür ediyor kitabında. Bu hayatın meyvesini yazıya dökerek de vermek istiyor bizlere. İçerisinde halk arasında dolaşan hikâyelere, Meryem öğretmen adlı bir öğretmenimiz hikâyesi yanında birçok hikâyeye yer veriyor. Günlük yaşam devam ederken kısa olayların fıkra haline gelişine de... Ben bilmesem de o köyleri dağ dağ geziyor, Ardahan’a yaya gitmiş kadar yoruluyor ve annesinin yanına kattığı yolluk ketelerin çalınışına Osman hocamız kadar bende üzülüyorum. Hayallerimde köy Öğretmeni oluyor, öğrencilerimle kitabın sayfaları arasında dersler işliyor, gülüyor ve eğleniyorum. Osman hocamız 91 yaşında yazıyor hayali olan kitabını hem de vefa borcunu ödüyor hayata kelimeleri ile.
Bende onu örnek alıp yazmaya ve okumaya daha hevesle sarılıyorum. Okuyarak kalpten değer vererek ödüyorum vefa burcumu bu kurduğum can bağı ile... Daha nice kelimeler söylemek istiyor ve cümleler kurmak istiyorum sayfalara sığmayan... Ve duam tekrar görmektir Osman hocamızı diyerek tekrar teşekkür ediyor ve hayatı seven insanı seven bir öğretmen olacağıma vicdanlı, sevgi dolu ve gülüşü yüzünden eksik olmayan öğrenciler yetiştireceğime söz veriyorum.
Kübra Peçe
24 Ocak 2022
2.5 yıllık bir yakalanmama serüveninin ardından, geçtiğimiz hafta bu kovalamacada yenik düştük ve Covid testimizin pozitif olduğunu öğrendik. Hemen kafamda bir hesap yaparak 7 günlük karantina gününde ben bu kitabı bitiririm diyerek kitaba başladım.
Her kitabın bir vakti zamanı olduğuna inanırım ve bir kitap beni çok çekmiyorsa okumak için
Hani bazen olur ya bazı anlar vardır,dışıma içimizdekileri yansıtmadığımız içimizde kalanlar sonra o içimizdekileri baş başa kaldığımız vakit uğraşırız... Boşluk hissi gibi, içimizde eksik parça gibi ya da yaşayamadığımız mutluluklar sakladığımız acılar gibi vs. Her neyse tek başına kalınca açar insan bu duyguları başkasına açamaz ya
Maalesef çok da beğenerek okuduğum bir kitap olmadı. Bölük parça parça ve bir bütünlüğü olmayan bu kitap ne yazık ki beklentilerimi karşılamadı. Beğendiğim birkaç sözü kitaptan alıntılayıp sayfamda paylaşmış olsam da kitap geneline baktığımda, sanki ergenlik çağındaki bir çocuğun herkese nefretini kusuru bir defter okudum. Bazı yazar, şair ve önemli şahsiyetlerin sözleriyle anlatım güçlendirilmeye çalışılmışsa da pek de etkili olduğu söylenemez.
Hayatta herkesin sıkıntılı olduğu dönemler illa olmuştur fakat bunu atlatan sadece sevgili yazarın kendisi değil.
Ben böyle yaptım üstesinden geldim, sen de böyle yap, bak sen harikasın süpersin.. Hayat gerçekten bu değil. Bence kırgınlıkla ve öfkeyle yazılmış nötr olmayan bu düşünceler pek de bize bir şey katmaz. İnsan değişir, düşünceleri zamanla daha çok şekillenir. Eminim yazar birkaç sene sonra bu kitabına baktığında ne kadar ergence düşüncelere sahip bir kitap olduğunu görür. Tabi ki beğenenler için güzel bir kitap olabilir. Fakat benim için pek de bir anlam ifade etmedi, bana herhangi bir şey de katmadı açıkçası..