Spoiler içeriyor olabilir emin değilim. (Bu kelimeyi doğru yazdığımdan da emin değilim.)
"Dostum, şehre götürmek üzere gül, sümbül ve reyhan toplamıştı. "Biliyorsun" dedim, "gülün ömrü az olur. Çok geçmeden ne gül kalır ne gülistan. Gelip geçici olana gönül bağlamak yanlıştır."
"Ne yapalım o halde?" dedi
Çok da hızlı ilerlediğini söylememizin zor olduğu bir kitap. Özellikle baş kısım hatta kitabın yarısına kadar olan kısım sizi oldukça sıkacaktır. Çünkü dedektifimiz (Mr.
Fitzwilliam) bir olaya şahit oluyor, bu olaya inanamıyor ama sonra meydana gelen olaylar neticesinde inanmaya başlıyor. Yazar kılığında köye geliyor, araştırmalar yapıyor, araştırmalardan pek sonuç elde edemiyor. Aslında kısa kısa anlatılınca güzel ama bu kadar kısa bir bölümün 102 sayfa olması insanı sıkıyor ve klasik Agatha romanlarında ben buna alışık olmadığımdan şaşırdım.
Sonra kalan bölümden bahsedeceğim ama bu seferde resmen kitabın ilk bölümünden tamamen kopuk olduğunu söylemem gerekecek. Tabi kötü anlamda değil. Şöyle ki; Kitap da ilk bölüm rezaletken ikinci bölüm harikaydı. Fevkalade dedikleri cinsten. Bulunan şeyler olsun, olayların gelişimi olsun, hele ki katil olsun. Son bölüm gerçekten ilk bölümü unutturdu. Bu kadını sevme tarzım da bu. İspanyol gerilim filmleri gibi, finalde ne çıkacağını bilmiyor ve memnun değilseniz bile ufak bir dönüşle kendine aşık ettirebiliyor. Bu kadını seviyorum..
Zehiri Kim VerdiAgatha Christie · Altın Kitaplar · 20001,946 okunma
Kitap 232 sayfa... Ve 3 kısım'dan oluşuyor. İlk kısım ise 102 sayfa sürmekte. Kitabın en uzun kısmı ise bu bölüm. Lakin kitap 30 yıllık hayat ve özgeçmişi anlatmış olsa da ( burada spoiler yok ) bu 102 sayfalık kısım yalnızca 1 ay zaman zarfından bahsediyor. Bi başlıyorsun akıyor, gidiyor. Vay be diyorsun ayrıca okudukça okutuyor kendine de bağlıyor bu kısım ancak 2. kısıma gelince bir tempo düşüyor ve sanki olaylar neydi ne oldu demeye kalmadan 4 yıl - 12 yıl - 30 yıl ilerlemiş oluyor. Özet geçiliyor adeta. Bence bu kitap diğer kitapları gibi kalın ve birazcık da daha detaylandırılmış olsaydı tadından yenmez bir kitap olurdu.
Kurgusu ve anlatılmak istenilen düşünce-içerik olağanüstüydü. Oraya laf yok elbette. Alıp iyi ki okumuşum dediğim bir kitap mıydı ? Evet ...
Bu kitabından evvel KAR adlı romanını okumuş ve çokça da beğenmiştim. Oradaki karakter analizleri-betimlemeler 100.sayfadan sonra bu kitapta adeta yok gibiydi.
Ama dediğim gibi iyi ki okumuşum dediklerimden oldu bu kitapta.
