Yüzük Kardeşliği, Bölüm XI Karanlıkta Bir Bıçak
Gil-galad bir Elf Kralı’ydı. Ozanlar hüzünle söyler olanları: Son kraldı o, Dağ ve Deniz arasında, Hükmederdi adil ve özgür bir krallığa. Uzundu kılıcı, mızrağı sivri, Uzaklardan seçilirdi parlayan miğferi; Sayısız yıldız, göklerin tarlasında Görünürdü gümüş kalkanının aynasında. Ama ayrıldı gitti uzun zaman önce, Kimse bilmez şimdi nerede; Çünkü düştü yıldızı karanlıklara Gölgelerin hükmettiği Mordor’a.
Sayfa 189 - Gil-galad’ın Düşüşü Ağıtı - Sam
Reklam
Yüzük Kardeşliği, Bölüm XI Karanlıkta Bir Bıçak
Yapraklar uzun, çimenler yeşildi, Ne hoştu şemsiyesi uzun göknarların Ormanın açıklığında, gölgede Göz kırpıyordu ışığı yıldızların Tinúviel dans ediyordu orada şimdi, Görünmeyen bir kavalığın ezgisiyle Yıldızların ışığı saçlarında Ve parıl parıl parlıyordu elbisesi sırtında. Beren buz gibi dağlardan geldi oraya, Kaybolmuştu yaprakların
Sayfa 195 - Tinúviel’in Öyküsü - Aragorn
Bölüm XI - Karanlıkta Bir Bıçak
Hobbitler, ta uzaktaki Çıkın Çıkmazı'nın şen şakrak pencerelerinden içeri bakan gün batımının yumuşak ışıklarını geçirdiler akıllarından.
Sayfa 227 - Metis YayınlarıKitabı okudu
BÖLÜM XI KARANLIKTA BİR BIÇAK Onlar Bree'deki handa uykuya hazırlanırken, Erdiyarı'na karanlık çökmüştü; küçük vadilerde ve nehir yatağı boyunca başıboş bir buğu dolanıyordu