Ertelememek lazım sevdaları, özgür bırakmak lazım sevgi sözcüklerini, bol bol dağıtmalısın yüzünde açan gülleri.
Gözlerinden düşen sadece yaş mı ? Ya o çok güvendiğin insanlara ne demeli.
Bastığın toprağa düştükçe gözyaşların
Büyüyorsun,
Ne acı değil mi? Sevdalara engel olan insanların nefes aldığı bir dünyada sevgisizlik üzerine kurulmuş hayatlar.
İnsan susuyor, anlatamadıklarına susuyor ve sustukça çığlıklar çığ oluyor...
Fırtınalara göğüs gereceksin, gördüğün güneşli günler hatrına . Bir sonraki gökkuşağı bizim için olur, olamaz mı?
Yazık olur dediğin her şey gün gelir kazık olur...
Aynı derde düşelim, aynı sırrı bölüşelim ve geçelim bu zamanın onca derdinden de bir eski vakitte Sivas’ta buluşup Şemseddin Sivasî dergâhına göçelim.
Kimi insan yaşayarak öğrenir, kimi insanda okuyarak.