Ahmet ümitten okuduğum ilk kitap, biraz polisiye biraz tarih, biraz tasavvuf eklenerek kurgusal bir roman ortaya çıkmış.. başrolde yine kendi ayakları üstünde duran kararlı boyun eğmeyen bir kadın profili var. Bir kadın olarak kahramanın kadın olması hoşuma gidiyor ama son dönem Türk romanlarında sürekli aynı karakter karşıma çıkıyor gibi hissediyorum :) onun dışında maalesef ben daha önce okuduğum şems ile ilgili bir romanla sürekli kıyas yaptım istemsizce. O yüzden burada çizilen şems portresini sevemedim. Yazar tasavvuftan beslenen bir roman yazmış ama beslendiği konu hakkında önyargı ve korku oluşturmuş gibi geldi.
