Fakat Aliye, Tosun 'un hayatını sarsan bütün ihtiras içinde sadece bir parça, bir zerre idi. Zavallı küçük kız bilmiyordu ki, aynı kudretle birbirine bağlı olan büyük aşkların hepsi masallardadır.
Sorarım size, biz bir sahnenin üzerinde oynayan kuklalardan başka neyiz ki? Ey kudretli yaradan! İplerimizi yavaş çek! bizi sahnemizde acıyarak oynat! Acıyarak aşağı indir!
"Doğru yol gergin bir ip boyunca gider; yükseğe değil de, hemen yerin üzerine gerilmiştir bu ip.
Üzerinde yürünmek değil de insanı çelmelemek içindir sanki..."
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden bir şeydi."