Şimdi bu kadar bön insanın neden ortalarda rahatça dolandığı belli oldu.
Kişisel kimliğin belleğe dayandığı ve bellek yetisinin ortadan kalkmasının bönlüğe yol açtığı bilinir. Aynısını evren için de düşünmek mümkün.
Sayfa 33 - Can Sanat Yayınları / 1. basım: Ekim 2021, İstanbulKitabı okudu
..."Hala iki bellegim var. Kendi bellegim ve Shakespeare'inki, bu ikincisi de yarı yarıya benim sayılır. Daha dogrusu bu iki bellek beni teslim aldı. Öyle 1bölge var ki iki bellek birbirlerine kanşıyor."...
Sayfa 138 - PDF - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ruh başka türlü uyanmaz
gerindiğinde rüya uzuvlarla
çünkü ruha sayısız hakikat gibi gelir
gündüz yaralanan rüyetler,
ki biz çölü gördük sanırız,
ölümün ve toprağın çoktan egemen olduğu.
Doğa mecbur eder bu yanılsamaya;
çünkü bütün duyular dinlenir
derin bir uykuda, hakikatler
karşı koyamaz yanlışlara,
çünkü bellek uykudadır,
ve uykudayken eksik olmaz bitkinlik;
ruhun hayatla birlikte gördüğünü sandığı şey,
kalıntısıdır ölümün ve unutmanın.
Sayfa 77 - Kırmızı Kedi
Bellek Funes
BELLEK FUNES
Beynine batan cam kırıkları ile John Coffe ve beyninin yüzde yüzünü kullanan Lucy geliyor aklıma İreneo Funes'i düşündükçe. Doğrusu onun gibi olmak istemezdim de öyle birini ciddi anlamda tanimak isterdim. Neden derseniz; varlığımızın anlami da hiçligimize giden yolun bilincide o kişide saklı olurdu bence.
Unutmak, ah unutmak! Sen Allahın bize ne büyük bir lütfusun. Düşünsenize üç yaşınızdayken elinizi bıçak kesiyor ve 20 yaşınızda hala aynı acıyı hissediyorsunuz. Ya da sevdiğimizin ölümüyle yaşadığımız dayanılmaz aci her an beynimizde yankılanıyor. Veya çok büyük bir sevinç yaşıyorsunuz ve bunu hep hissediyorsunuz. Kafanızda milyonlarca islemci surekli ayni islemi tekrar ediyor ve işlemci sayisi her gun katlanarak artıyor. Inanilmaz ve dayanilmaz bir hayat olurdu. Muhtemelen Funes'in ciğerlerine de 20 yaşında kan dolduran, bu mutluklarla acıları aynı anda hissetmek olmuştur.
Iyi ki unutabiliyoruz. Yeteri kadarını hatırlamamıza izin veren bir yaradılışımız var. Üzerinde biraz tefekkür edince insan çok mutlu oluyor.
Borges'i ilk okuyuşum olduğu için iki defa okumak zorunda kaldım. Sahaflara gittiğimde kitaplarına bakacağım. Bulursam kesinlikle okurum.
Uğur UKUT
