Barıştan yoksunuz çünkü bütün değiliz. Bütün değiliz çünkü sahip olabileceğimiz hayatî ilişkilerin sadece onda birini biliyoruz.
İlişkileri soyup atmaya inanan bir çağda yaşıyoruz, onları bir soğan gibi soyan, ta ki pür ya da boş bir hiçliğe, boşluğa ulaşana kadar.
Çoğu insanın şu anda geldiği nokta budur: Tamamen boşluk olduklarının bilincine varmak. 'Kendileri' olmayı o kadar çok istediler ki, sonunda hiçbir şey oldular ya da hiç denecek kadar az.
D.H. Lawrence
D.
...
-Tamı tamına 45 dakikadır aynı sayfada durmuş donuk bakıyorsun
+45 dakikadır vasıfsız gibi beni mi seyrettin?
-Hayır şömineyi ama konumuz bu değil. Okuduğun sayfada seni bu kadar durduran şey neydi?
+Hiçbir şey.
-Peki hiçbir şeyse, neden o kadar durdun?
+Beni durduran şey hiçbir şey çünkü Durduğum sayfa yalnızca boş bir sayfaydı lakin bu boş sayfada benim için bir çok şey yazmaktaydı...
D.
...
-Kendini kendin bile anlamazken bir başkasına anlatmaya çalışmak belki de zaman kaybıdır. Hatta belki de değil kesinlikle zaman kaybıdır.
+Bazen zaman kaybetmeye de değer
-Hayır! Zaman bir çocuk oyuncağı değil. Nerede ve nasıl kullanıldığına dikkat edilmeli. Hayatı çöp gibi yaşamak istiyorsan boş çene çalarak zaman kaybedebilirsin.
+Susmayı tercih mi edeceksin?
-Kendimi bulmayı tercih edeceğim. Kendimi bulmak demek hayatı bulmak demek. Hayatı bulmam demek zamanı kıymetli bir şeye harcamam demek...
“Düşünceler, duygularımızın gölgesidir; ama her zaman daha karanlık, daha boş ve daha sade.“
