“Bağlar” İtalyan yazar Domenico Starnone’ye ait okuduğum ilk kitap oldu. Aslında oldukça sıradan bir ailenin içinde yaşam serüvenini anlatmakta yazar. Kitabın ilk bölümünde, annenin 12 yıllık evlilik ve 2 çocuktan sonra kendisi terk edip, 19 yaşında bir kızla ilişki yaşamaya başlayan kocasına gönderdiği mektupları okuyoruz. Kendisinde hata arayan, nedenini sorgulayan, 2 tane çocuğu ile yapayalnız kalmış bir kadının kızgın, umutsuz sesine konuk oluyoruz. Kitabın ikinci bölümünde ise babanın gözünden çiftin 70’li yaşlarının ortasındaki yaşamlarına konuk oluyoruz. Arada geçen zaman, ilişkilerinin nasıl koptuğu ve tekrar düzeldiği, arada kalan çocukların durumları oldukça iyi bir dil ve ustalık ile yazılmış. Kitabın üçüncü bölümünde ise ikinci bölümdeki zaman aralığında 2 çocuğun birbirleri ve aileleri ile olan ilişkisine kısa bir şekilde değinmiş yazar.
140 sayfalık kısa sayılabilecek bu öyküde o kadar derinlikli konular, o kadar yoğun bir şekilde işlenmiş ki tek boş bir satır hatta kelime bulmak bile imkânsız. Bence herkes uzun uzun tasvir ederek ve konuları işleyerek 400-500 sayfada çoğu konuyu ustalıkla yazabilir ama 140 sayfa içerisine bu kadar çok konuyu, duyguyu ve düşünceyi bu denli derli toplu ve vurucu şekilde sığdırmak gerçek bir ustalık istemekte. Bu noktada Domenico Starnone’nin önünde saygı ile eğiliyorum. İyi okumalar.
