Bu da acımasız bir saptırmadır. Kur'an, boşanma için ana başlık olarak bir tek sebep kabul etmektedir: Geçimsizlik. Bu ana başlığın (geçimsizliğin) değişik türleri olabilir, bu ayrı bir meseledir. Temel sebep geçimsizlik olunca, bunun varlığını belirlemek, boşanma isteyen tarafa bırakılamaz. Hukuk mantığı ve hukukun gayesi bunu gerektirir. Sebebin varlığını ileri süren tarafın doğruyu söyleyip söylemediğinin araştırılması kaçınılmazdır. Yani geçimsizliğin olup olmadığına yargı-mahkeme karar verecektir. Kur'an, işte bunun için, boşanmaya karar verme yetkisini yargıca-yargıçlara vermiştir. Taraflar, geçimsizliğin varlığını beyan ederek işi hakeme/hakime götüreceklerdir. Hakemler/ hakimler önce barıştırmayı deneyecekler, bun da başarılı olamazlarsa boşanmaya karar vereceklerdir, (bk. Nisa, 35, 128, 130)