Söyle bana hindiba
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yârim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir karadelikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar
Söyle bana hindiba
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yârim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir karadelikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar
kartallar uçar mı bir harâbeden
köprülerden benim yârim geçer mi
sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
avuçlayıp öpüyorum kumları
bir karadelikten bakarken hayat
meydan okuyanlar kim bu serâba
söyle bana hindiba
sen nasıl bu kadar ceylan koşması
sen nasıl bu kadar yollar
Güüünaaaaydıııın...
Günaydın; Yaşamak.
Günaydın: Hayat.
Günaydın; Huzur.
Günaydın; Mutluluk.
Günaydın; Sevda.
Bir Günaydın da bırakıyorum boşluğa;
Dönüp dolanıp ulaşsın sonsuzluğa...
Cemal Süreya'ya ait olmayan dizeler
* Bu ileti ekşi sözlükte Cemal Süreya adıyla paylaşılan sahte iletileri araştırıp ortaya koymuş olan "don tshort" isimli kullanıcının paylaştığı entry'den alınmıştır.
Aşağıda alıntıladığım dizelere 
Cemal Süreya
Söyle bana hindiba
Kartallar uçar mı bir harâbeden,
Köprülerden benim yârim geçer mi?
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem.
Taşırsın yeryüzüne ebedi tohumları.
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum.
Avuçlayıp öpüyorum kumları,
Bir kara delikten bakarken hayat.
Meydan okuyan kim bu seraba.
Söyle bana hindiba..
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması,
Sen nasıl bu kadar
Söyle Bana Hindiba
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yârim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Söyle bana hindiba
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yârim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir karadelikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar
Bir şiir olsaydım
kartallar uçar mı bir harâbeden
köprülerden benim yârim geçer mi
sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
avuçlayıp öpüyorum kumları
bir karadelikten bakarken hayat
meydan okuyanlar kim bu serâba
söyle bana hindiba
sen nasıl bu kadar ceylan koşması
sen nasıl bu kadar yollar
İçimizde ki boşluğu nasıl doldurabiliriz ?
İnsan bazen derin bir boşluğun içinde hisseder kendini. Yusuf’un içine düştüğü kuyu, Yunus’un yuttuğu balık gibi derin, karanlık ve sanki çıkılması imkânsız bir boşluğun… İşte Yusuf ve Yunus Peygamberlerin dışındaki o boşluk, bugünün insanının yüreğinde, ruhunda çöreklenmiş durumda. Boşluk insanın dışındaysa ondan kurtulmak kolaydır da, içindeyse,