Gel dostum; canı gönülden elimizi Allah'a kaldıralım ki, yarın toprak altından kaldıramayacağız. Sonbahar mevsiminin o sert, soğuk havasından yaprak döken ağaçları görmüyor musun? O boş kalan ellerini göğe kaldırıp niyazda bulunurlar. da; Yüce Allah, rahmetiyle onları kucaklar, ellerini boş çevirmez. Ve böylece baharla birlikte onlar yine yeşile bürünür, yemiş vermeye başlarlar.
Sayfa 211Kitabı okudu
Ayıp arayanın gözleri hüneri görmez. Yüzsüz adamın, başkasının şerefinden endişesi olur mu?
“Ayıp arayanın gözleri hüneri görmez.”
İnsan ruhunu iki şey karartır: susulacak yerde konuşmak ve konuşulacak yerde susmak.
Hadi inşAllah...
Mazlumun kuruyan çatlayan dudağına söyleyin, gülsün. Zalimin dişlerinin dökülmesi yakındır.
Ey dostlarım! Hayatım gafletle geçti. Bir gün gelip öleceğimi düşünmedim. Gerektiği gibi günahlardan kaçınmadım. Şimdi halim ne kadar perişan!"