Buket Karaca
@bouquetsansfleurs
On le fatiguait en l'aimant
12 reader point
Joined on July 2023
Okuma Hedefleri
bizi yola çıkaran ne varsa
yol üzerindedir,
öyledir sanıyorduk
geleceği seçmeye çalışıyordu kısılmış gözlerimiz
adasız denizlerin ufkunda
Bilge ve hırsız. Çocuk ve katil. Ölüm ve oğul oluyorduk. Denizler, meydanlar, kavgalar ortasında fırtına bilgisi yoklarken
çözülmemiş zamanların altın bilmecelerini bir daha hiç çıkamadık daldığımız karanlıktan
kara ruhların büyük bayramlarından sonra
Adım onların adının yanına yazılmasın diye acı çekecek yerlerimi yok etmeden
acıyla baş etmeyi öğrendim.
Yoksa bu kadar konuşabilir miydim?
Daha önce de başka şiirlerde konaklamıştım
Ağır sınavlar vermiştim değişen ruh iklimlerinde
Aşk yalnız bir operadır, biliyordum: Operada bir gece
uyudum, hiç uyanmadım.
Reader Follow Recommendations
Sevinç?
Geniş yeryüzünün bir köşesinde
Işık?
Açılırsa zincirden dökülende.
Duvar rengi sağanağa tutsak herkes,
kendi delilik ağının altında.
Ölgün ülkenin canlandırılması olanaksız; burada.
Biz niye kendi zamanlarımızı yaşayamıyoruz, niye hep başka zamanlar ve hep başka kendimiz?
Her insan bir odalık ve bir, yalnızca bir aynalıktır. Ancak bu odanın ve aynanın dehlizlerini bilmek önemli.
Ölürken kahkahamı ona bırakacağım.
Hiç hissetmedin ne kadar kırgın olduğumu
Cenaze taşımak gibi ölü bir ruh taşıyorum içimde.
Köşeye geçmiş, yüzü duvara dönük bir çocuk gibi ağlayasım geliyor, bilmiyorsun.
O bir saat içinde kendimizi
Bulamaz mıyız?
Bu bir saat bitince iğneler
Batacak yüzümüze
Nilgün Marmara
Ne zamandır ertelediğim her acı,
Çıt çıkarıyor artık, başlıyor yeni bir ezgi,
-bu şiir-
Sendelerken yaşamım ve bilinmez yönlerim,
Dost kalmak zorunda bana ve
sizlere!
Korkma sevgi dilenmeyeceğim
Ama bilirsin beni işte
Bitiririm her şeyi bir dikişte
N'apim?