Sonra bana ağır gelen bir şey varsa,o da Frenklerin routine dedikleri şeydi.Her gün aynı saatte işe git!Yolda belirli dükkanlardan sigara,kibrit al.Üsküdar'dan belirli vapura bin.Köprü'de tramvayı bekle.Tramvayı boş bulursan bin!Ayakta duracak kadar yer yoksa,daha sonra gelecek travmayı bekle.Rastladığın şu ya da bu insana havadan,palamut balıklarının fiyatından söz et.Her gün aynı idarehanenin aynı küflü havasını kokla!Aynı masaya otur,eş dost,"Ammada yakıştın!"desin.Ayni işi gör!Ha yağmur ha çamur ;ya da günlük güneşlik,aynı saatte deliğine dalan karınca gibi aynı Tünel'e gir!Aynı Beyoğlu'na ya da aynı Galata'ya in çık.Işte herkes üzüntü, yorgunluk ve bezginlikle bu angaryaları inatla,gayretle sürükler de sürükler.Ölünceye kadar böyle bir hayatı yaşayacağımı düşündükçe beni bir korku,bir ürpertidir alıyordu.Bana hayatın böylesinde kalacaksın demek,bir palamut balığına,"Sen karaya çıkacaksın da kümeste tavuk gibi yaşayacaksın !" demek gibi olurdu.
İnsan böyle inşa ediyor işte yalnızlığını. Harcında korku, beceriksizlik, yorgunluk dolu sıradan bir anıt gibi kalakalıyor kendi içindeki kalabalığın meydanında.
Sayfa 26Kitabı okudu
Kemalist Devlet'in temel niteliklerini ortaya koyabilmek için tahlil etmemiz gereken başka bir kavram, “Kendini Türk kabul eden herkes Türk'tür" sloganıyla ilgilidir.
Kemalist anlayışa göre, Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde yaşayan ve kendini Türk kabul eden, Türk sayan herkes Türk'tür. Bu ifade biçimi, aslında, belirli
Yeraltı ülkesinde ve mazinin gölgesinde bir gündelikçi olmayı tercih ederdim!
-sizden daha semiz ve daha dolgunluk toprağın altındakiler!
Ne çıplak,ne de giyinik halinizle tahammül edebiliyorum size;işte budur içimin sıkıntısı,siz şimdinin insanları!
Sayfa 117 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
