Dünyada hiç aşağılanmış tek bir insan var mıdır acaba? Beni o kadar çok aşağıladılar ki , artık aşağılanmak karşısında duyduğum tek şey yorgunluk. İnsanlar böyle elden ne gelir? İnsanın iş yapmasına engel olan durum bu: aşağılamaların üzerinde durmak,Boşa zaman yitirmekten başka hiçbir şey değil. Hayat böyle işte! Eskiden insanlara içerlerdim;Sonra bir düşündüm, hayır buna değmezdi.
Evrensel basımKitabı okudu
Denize bir adam düşmüş!
Umurunda değil! Gemi durmuyor. Rüzgâr esiyor. Bu karanlık geminin izlemek zorunda olduğu, dışına çıkamadığı bir rotası var. Geçip gidiyor.
Adam kayboluyor, tekrar beliriyor, sulara gömülüyor, tekrar yüzeye çıkıyor, sesleniyor, kollarım uzatıyor ama onu kimse işitmiyor. Fırtınada titreyen gemi, manevra yapmaya uğraşıyor.
Sayfa 147 - İletişim Yayınları,Çeviri:Cenap Karakaya(Dalga ve Gölge)
Bir Aşk Hikayesi
Kitabın arka kapağını kapattı, siyah deri kaplama masadaki diğer kitaplarının üzerine koydu. Okurken kendini en rahat hissettiği siyah beyaz dalmaçya desenli pofuduk koltuğundan kalktı. Terliklerini giydi. Lavabosu bilmeyen bir zamandan kalma dibi küf tutmuş bulaşıklarla yığılı mutfağa yöneldi, kimi zaman sessizliğini koruyan kimi zamanda insanı
Anne bağırır : “Çabuk ol servisi kaçıracaksın!” Baba kükrer: “Ne yatmasını biliyorsun, ne kalkmasını!” Sabahları güneşin doğuşunu bilmez çocuk. Hiç aydınlanmadan kalkar içi. Taze bir sabah, bayat bir günün devamıdır çok zaman. Her sabah adına yuva denen, adına kreş denen o yere bırakılır. Başkalarının annesinde, kendi annesinin hasretini çeker gün
Orta yaşlı kadın, evin içinde telaşlı bir haldeydi. Eşyaların yerini değiştiriyor, örtüleri düzeltiyor, arada bir mutfağa gidip pişmekte olan yemeğe bakıyor, tekrar salona dönüyordu. Sokaktan gelen her seste pencereye koşuyor, her duyduğu kapı zilinde de, başkasının zili olduğunu anlayıp üzülüyordu. Başka şehirde iş bulan oğlu, hem uzak yerde
Gelin bugün sizlerle biraz hasbihâl edelim cancağızlarım.
Ne kadar hızlı geçiverdi değil mi zaman, dille söyleyince çoook uzun gibi gelen vakitleri, yaşarken nasıl çabucak tüketiveriyoruz. .
Bir garip hallerdeyiz değil mi. Farkedebiliyor musunuz farkedemediğimiz, ama fark etmemiz gereken hasletlerimizi. Bardağın dolu tarafı dururken, evvelâ boş