— Ben de sizin için bir dilekte bulunmak istiyorum, ama bilmem ki ne dilesem? –dedi.– Çok gülünç bir işiniz var, bu nedenle size işlerinizde başarılar dilerim! Porfiri Petroviç dönüp odasına gitmek üzereyken, birden kulaklarını dikti: — Neden gülünçmüş işim? — Neden olacak, şu zavallı Mikolka’ya suçunu itiraf ettirene kadar kendi yöntemlerinizle kim bilir ne psikolojik işkenceler ettiniz, nasıl canından bezdirdiniz adamcağızı! Herhalde kendisine gece gündüz, “Sen katilsin! Sen katilsin!” diye tekrarlaya tekrarlaya, sonunda katil olduğunu söyletmişsinizdir. Şimdiyse kendisi bunu itiraf etmiş bulunuyor. Bu kez de “Sen katil değilsin! Yalan söylüyorsun! Kendi ağzınla konuşmuyorsun!” diyerek canından bezdireceksiniz. Eh, böyle bir işe gülünç denmez de ne denir?
Sayfa 442 - İş Bankası Yayınları