Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Kitabın, olayların çözülmeye başladığı son sayfalarını okuduktan sonra; bir insan ne kadar donup kalabilirse o kadar kaldım. Tam bir dumur olma anıydı. Okuyanlar bilir hikayenin ortalarında Melina karakterinin yaralandığı bir bölüm var; orayla ilgi yaptığım tahminim tuttu fakat sonunun böyle olacağını aklımın ucundan bile geçirmemiştim. Tabii şimdi burada kitabın sonundan bahsedip sürprizi kaçırmaya niyetim yok. Bir sürü teori üretebilirsiniz ancak Wulf Dorn her seferinde sizi ters köşeyle karşılayacak. Kitapta birçok önerme var ama bence en önemlisi hiç kimseye sımsıkı bağlanmamak gerektiğiydi. Anne, baba,kardeş, eş, en yakın olarak gördüğünüz kim varsa mutlaka biraz yerini doldurma payı bırakmak gerekiyor. Aksi takdirde büyük kayıpların bıraktığı boşlukların insana neler yaptırabileceğini #karabasan 'da çok iyi görüyoruz. #wulfdorn 'un kitapları neden hala senaryolaştırılmıyor anlamış değilim. Bu da yine film olmaya uygun kitaplarından biriydi. Bir gün beyaz perdede izlemek dileğiyle, şimdilik herkese beyaz sayfalarda okumayı şiddetle tavsiye ediyorum
256 syf.
·
Puan vermedi
Bu hikaye, çocukluğu çalınan çocukların hikayesi...
Bu hikaye, eğitim hakları ellerinden alınan çocukların hikayesi...
Bu hikaye, kız çocuklarının hikayesi...
Bu hikaye ile nasıl tanıştığımı söylemeden geçemem)
Burda bir arkadaşımla beraber kitap araştırması yaptığım esnada (Ondan gizli sipariş vermiştim hemen:D Ona da çok selam olsun burdan:)
Oğuz Atay'ın en sevdiğim kitabı, ölümsüz eseri Tutunamayanlar için bir inceleme yapamamış olmanın huzursuzluğunu yaşıyorum uzun zamandır. Kitap benim en sevdiğim kitap, hayatımın romanı fakat onu inceleyebilecek cesareti kendimde bulamadım. Sonunda yeniden okuyup, kendi yorumumla inceleme paylaşmaya karar verdim.
Oğuz Atay kitaba başlarken
“insan soyuna soyuna deriye varır, onura, öz saygısına varır. Bunları yüzmek, koparıp atmak, güçtür ya, soyunmayı yürekten benimsemiş kişi, sırası geldiğinde, bu son adımı atmaya değer bellediğinde, ölmesini bilir. Ölüler her şeyi bilir; öğrenmenin yolu da ölmektir."
Merhabalar sevgili kitap dostlarım Bugün sizlere sevgili Emre Timur'un
