Bazı zamanlar bu hayatın tüm sıradanlıklarından sıkılıp “Her günüm aynı geçiyor, ben ne yapıyorum böyle?” diye kendi kendine sordun. Aynı geçen her güne dert yandın ve bir çıkış yolu aradın. Yeni şeyler yapmak istedin, hayatına farklılıklar katmak istedin. Belki de bütün her şeyi bırakıp gitmek istedin. Ama olmadı, olamadı. Neden mi? Çünkü yarınlarını değiştirmek için dün farklı bir şey yapmış olmalıydın. Sen dün farklı bir adım atmadığın için bugünün dünle aynı kaldı. Olsun. Zararın neresinden dönersen kârdır. Şimdi bu yazıyı okuyorsan çok şanslı olmalısın. Çünkü bugün bir şeylerin daha çok farkındasın. Sana son sözüm; “Yarınlarını değiştirmek istiyorsan bugünden başla.” Eğer bugün yaptığın şeyi değiştirmezsen, yarınlarının tamamı düne benzeyecek.
Evet, Nisyan
ŞUBAT AYI HİKAYE ETKİNLİĞİ
#104029280
Merhaba. Mahmut Hocanız bu konuşma için beni ilk davet ettiğinde acaba insanların benim için vakitlerinden ayıracağı kadar ne başardım diye çok sorguladım kendimi. Sürekli cevap aradığım sorulara bir yenisini eklediği için öğretmeninize teşekkür ederim. Bugün 27 Mayıs 2051
Eğitim ve öğretim gören insanların her biri, örneğin doktor, hakim, subay, mühendis, avukat, memur, öğretmen.. Halkı için ışık saçan birer fener olmalıydı. Her bir fener de ister dar bir sokağa, ister bir meydanlığa ya da kasabanın dışına konulmuş olsun, mutlaka bulunduğu yeri aydınlatmalıydı.
Böyle olmalıydı ama olmadı...
Sayfa 30Kitabı okudu
Eğitim ve öğretim gören insanların her biri, örneğin doktor, hâkim, subay, mühendis, avukat, memur, öğretmen., halkı için ışık saçan birer fener olmalıydı. Her bir fener de, ister dar bir sokağa, ister bir meydanlığa ya da kasabanın dışına konulmuş olsun, mutlaka bulunduğu yeri aydınlatmalıydı.Böyle olmalıydı ama olmadı..."
Benim Öykülerim
SAHİDEN İSTEMEK
Sahiden isteseydim dedi, biraz duraksadı, sonra yutkundu , artık başlamıştı, devamı da getirmeliydi sözlerinin. Sahiden isteseydim dedi tekrar, gözlerime baktı, gözlerimin içine, ifadesi biraz donuktu. Dinlemiyorum mu sandı acaba?
Nasıl da yorgun ve üzgün görünüyordu, bir de hüzün vardı sanki gözlerinde. Hüzün, bu sekilde mi