Ormana doğru bakıyorlar. Sanki ordakiler ağaç değilmiş de büyülü bir şeymiş gibi, ne bileyim böyle sanki bütün dertleri oraya bakınca bitiverecekmiş gibi dikiyorlar gözlerini. Öyle dalıyorlar ki, biri bir şey söyleyince “Hıı?” diye çıkıyorlar daldıkları yerden.