Evet, çok konuşma.!
“Çevremdeki her şeyin sıradanlaşmaya başladığını fark ettiğimde büyüdüğümü anladım. Çocukken her şey farklı gelirdi bana. Ota, boka, çiçeğe, uçağa, babamın çakmağına, kerpiç evimizin toprak damına... Her şeye şaşırır, hayretle bakar, bitmeyen sorularla etrafımda kim varsa bunaltırdım. Allah babamdan da mı büyük diye sormuştum bir keresinde dayıma,
Öykü Otobüsü'ne Elif Binerse...
Ya ben gitmek istemiyorum ki Hatay'a...
Ulan bir kere tutsa şu şansım şu otogarlarda nolur ki, her seferinde ayrı macera ayrı manyaklık. Serçe parmağını sehpa kenarına vurmuş da sesini çıkaramamış komşu kızı gibi öyle tutuyorum sinirimi. Bir kere Ankara Aşti'de kavga ettiydim, adamın şeker tabağını kırdıydım fırlatıp, o sinirle otobüs
Her şey birdenbire oldu,
Birdenbire uzadı boyum, bıyıklarım,
Deliler gibi sevdim,
Doğdu birdenbire nurtopu çocuklarım..
Harp birdenbire oldu,
Silah tuttu kalem tutan ellerim,
Ekmeğin rengi simsiyah oldu birdenbire,
Ne ölüm haberleri işitti bu kulaklar,
Neler gördü, neler gözlerim..
Bir devran içre yaşadım:
Suda balık misali,
Melül, mahzun.
(Fethi Giray - Serencam)
Sayfa 277
Yaşımı mı sordun bana.?
Çocukluğumu çıkar hesaptan
Birkaç uyduruk oyuncak
Çerden,çöpten,çamurdan.
Tutamadığım gençliğim var
Boyum ha uzadı, ha uzayacak
Yetişeceğim akranlarıma
Öyle uzak,öyle uzak.
Otlarken
Esnemekten ağzım büyüdü, gerine gerine boyum uzadı, bir sabahlama daha üçlü koltuk da böyle geçti!
Pek yalnız büyüdüm ve çok uzadı boyum -
bekliyorum: ama neyi bekliyorum?
Sayfa 167Kitabı okudu
Yaşımı mı sordun bana.?
Çocukluğumu çıkar hesaptan
Birkaç uyduruk oyuncak
Çerden,çöpten,çamurdan.
Tutamadığım gençliğim var
Boyum ha uzadı, ha uzayacak
Yetişeceğim akranlarıma
Öyle uzak,öyle uzak.
“…mirastan men edilmiş bir oğul olduğum için, doğal olarak en yakınımdakinden, kendi vücudumdan da şüphe duydum; boyum uzadı, ama bununla ne yapacağımı bilmiyordum, yükü çok ağırdı, sırtım kamburlaştı…”
Sayfa 53 - İndigo YayınlarıKitabı okudu
Saçlarımı tarıyorum.
Omuzlarımdan aşağı bırakıyorum. Anam evde değil nasılsa. Yabanlık elbisemi giydim. Taş aynanın önünde bir o yana, bir bu yana gidip geldim. Salındım nazlı nazlı. Güzelliğime baktım. Başaçık halime. Ayakparmaklarım üzerinde yükseldim, boyum daha da uzadı. Kemerimi sıktım, belim daha da inceldi. Kendi etrafımda bir iki döndüm. Saçlarımı ve eteklerimi savurdum...
Sayfa 24Kitabı okudu
"Bugün ağaçlarla yürüdüğüm için boyum uzadı." Karle Wilson Baker
Yaşımı mı sordun bana.?
Çocukluğumu çıkar hesaptan
Birkaç uyduruk oyuncak
Çerden, çöpten, çamurdan.
Tutamadığım gençliğim var
Boyum ha uzadı,
ha uzayacak
Yetişeceğim akranlarıma
"Boyum uzadı, ama bununla ne yapacağımı bilemiyordum, yükü çok ağırdı, sırtım kamburlaştı."
Sayfa 53Kitabı okudu
Ve ben birgün büyüyeceğim. Üstümde erken olgunlaşmanın verdiği ağırlıkla büyüdüm sandım. Ben aslında büyümedim. Bedenen büyüdüğüm için büyük kalıbına sığmak zorunda kaldım. Canım yanıyordu ağlayamazdım. Çünkü büyümüştüm. Canım yanıyordu bağıramazdım. Çünkü çocuk değildim büyümüştüm. Haykıramazdım içindekileri çünkü ben susmalıydım. Büyümüştüm ayıp olurdu onlara. Elimden tutamazdı kimse çünkü ben büyüktüm kendi başıma halledebilirdim. Peki ya çocuk nerede, benim kaybettiğim heyecanım, umutlarım ,hayallerim nerede kaldı? Ben nerdeyim? Ben kimim? Ne istiyorum ben? Büyük müyüm ben? Ne zaman büyüdüm? Boyum uzadı diye mi büyüdüm? Okulda gittiğim sınıfım bir basamak daha yükseldi diye mü büyüdüm yoksa kocaman yetişkin oldun artık kendi işini kendin hallet dediklerinde mi büyük sayıldım? Ağladığımda susturulduğum için mi büyüdüm? Bana ne oldu? O zaman şuan ben kimim? Neyin pişmanlığını yaşıyorum , Sahi, ben ne yaşıyorum?
Bir Yudum Kitap
İnsan işte, bazı vakit özlüyor. Kimi zaman bir başka insanı kimi zaman kışı kimi zaman baharı... Yıldız Ertan, "O güzel mevsimleri nasıl da özlüyorum. Âşık Veysel gibi gidiyorum gündüz gece." diyor ve ekliyor: "Kör oldum üstelik, göremiyorum." Dileğimiz odur ki, henüz görüyorken kavuşun özlediklerinize.
Yıldız Ertan -