Yaz günleri hep böyleydi; gündüzleri sıcak, geceleri soğuk. Bozkırın çepeçevre kıraç kalması, bitkilerin tutunamaması bu yüzdendi. Zavallıcıklar gündüzleri güneşe uzanıp nemli hava bekleyişi içinde yapraklarını açıyor, geceleyin soğuktan kavruluyorlardı. Ancak iklimdeki sert değişikliğe dayananlar ayakta kalabiliyordu.