Neşet Baba'ya...
Hafif yağmur çiselemiş, yapraklar yaş,
Buna bile türkü yapardı Neşet Ertaş.
Ah yalan dünya dedi, cahildi dünyanın rengine kandı,
Her şeyi goynunce olacak sandı.
Sazcısın diye sevdiğini vermediler ona,
Sazını eline aldı, düştü yollara.
Ceketini çıkarmak için izin alırdı seyirciden,
Nerede görülmüş böyle sanatçı, bu adam kimlerden?
Parada pulda gözü yoktur, kazandıklarını dağıtır fakir fukaraya,
Onun için herkes birdi, silahlar yok olsun dedi, gömün toprağa.
Herkes anlamaz ama sen iyi anlattın kendini,
Sağcısı da solcusu da sevip, dinlerdi seni.
Türkülerinde bazen neşelisin, bazen dertli, bazen aşık,
Dışın çiçek bahçesi, için yanık.
"Kadınlar insandır, biz insanoğlu" dedi.
Ona öldü demeyin, yoruldu gitti.
Kalbi temiz, türküleri yanık, gür sesi,
Unesco Kültür Mirasta yaşayan insan hazinesi.
Tüm eserleri kaliteli ama "Yolcu" en sevdiğim bestesi.
Seni bilmekte, dinlemekte güzeldi, bozkırın tezenesi.
Bu neslin şarkısı bile bir değişik
Şarkıyı söyleyenin lâkâbı bile okunmuyor sanki random atıyor adam
Bozkırın tezenesi demek nerde birde abuk subuk isimler nerdeee..
Dinleyenler kusura bakmasın ama içi boş melodiden başka bir şey değil.
Bozkırın tezenesi
Sabreyle gönül sabırsız olma
Cümleyi gönlüne hey dost yar eden vardır
Darda kaldım diye diye umutsuz olma
Yok iken dünyayı var eden vardır
Öz gönülden bizim bizim yârimiz olan
Sevdası sinede hey dost narımız olan
Şu çarkı dünyada birimiz olan
Doğup şu cihanı nur eden vardır
Şu çarkı dünyada birimiz olan
Doğup şu cihanı nur eden vardır
Neşet Ertaş
Hep sen mi ağladın, hep sen mi yandın?
Bozkırın Tezenesi…
Bozkırın tezenesi
"Şahsınıza karşı haddi aşan, hududu geçen, küstahlaşanları, altın olsa kesenizde, bal olsa kâsenizde tutmayın..."
Neşet Ertaş