KECI
Memedin karısı uçsuz bucaksız bozkırın ortasında dikilmiş
duruyordu. Eğilip toprağı eşeledi. Epeyce aradıktan sonra
birkaç tohum buldu. Toz içinde kalmış ellerinin çatlaklarına toprak dolmuştu. Tohumları sildi. Sonra dişledi. Yüzünü
acıyla buruşturdu. Sonra da tohumları başörtüsüne düğümledi.
Kendi kendine: "Vay," dedi, "vay garip başım. Tümü de
çürümüş ... vay," dedi, "vay."
Daha biraz önce, atlıların toplandığı inişte göğüslerine kadar yükselen su, önüne geleni aparan, Gök Türk ordusunun on üç yiğidini yutan su şimdi neredeydi? Türkeli’nin, her şeyi bağrında eriten toprağı, yüzyıllarca durmadan kanla beslenen bozkırın toprağı sanki bu suları bir anda içmişti.
Sayfa 22 - 621 Yılında Bir Yaz GecesiKitabı okuyor
Peki, niçin doğdu bu adam? Toprağı kurcalamak ve kendisine bir mezar bile kazamadan ölmek için... Özgürlük denen şeyden haberi var mıdır? Bozkırın sonsuzluğu ona ne anlatır?Bu dalga dalga yayılan ezgi onun yüreğine de sevinç salar mı?Hayır! O bir köle olarak doğdu ve bütün hayatınca köle olarak yaşadı; hepsi bu. Ne gelir elinden? Eğer biraz akıllanırsa, kendini asmaktan başka hiçbir şey...
Sayfa 8 - +1 KİTAPKitabı okudu
Hatçe Ana gün görmüş
Ak pürçekleri gün görmüş
Ak pürçeklerini süpürge etmiş
Tırnakları parça parça
Gözleri çimen gözleri
Çimen gözleri yitmiş gitmiş
Yüzü san
Yüzü buruşuk içinde
Hüyükteki Nar Ağacı
Mehmedin karısı uçsuz bucaksız bozkırın ortasında dikilmiş duruyordu. .Eğilip toprağı eşeledi.Epeyce aradıktan sonra bir kaç tohum buldu. Tohumları eliyle yokladı.sonra dişledi,sonra cebine koydu.
Sayfa 7 - ykyKitabı okudu
Genç yaşlarından itibaren, Hazar ülkesinin ordusunda Bizans askerleriyle vuruşagelen Dukak, son seferinde ülkenin doğusundaki Aral düzlüğünde, batıya ilerlemek isteyen Kıpçaklara karşı kılıç sallıyor, ok atıyordu. Vuruşma sırasında derin bir kılıç yarası aldı. Şafak vakti ıssız bozkırın ortasında son nefesini verip, uçmağa vardığında, oğlu Selçuk
Ne mutlu çıplak bozkırın ortasında
Vahşi yılkıların arasında yetişene;
Kaba tüylü, seri, özgür atların sırtında,
Gökte altın renkli bulutlar gibi öyle,
Geçmişten uzaklaşmaya alışkın olana;
Başını atın yelesine iyice yaslayarak
Bozkırı harika bir karaltı gibi uçarak
Geçene; nallarıyla toprağı çınlatan
Ve her şeyi anlayan ve duyumsayan
Bir küheylan gibi güçlü ayaklarıyla
Hız alarak yerden fırlayıp koşana...
Sayfa 395 - Göçebe
Peki niçin doğdu bu adam? Toprağı deşelemek, sonra da kendine bir mezar bile kazamadan ölmek için değil mi? Başına geleceği bilmiyor mu? Bozkırın ne kadar geniş olduğunun farkında değil mi? Dalgaların mırıltısı yüreğini neşelendirmiyor mu? Daha doğduğunda köledir bu adam, hayatı boyunca da köle kalacaktır! Ne yapabilir? Birazcık akıllanacak olursa kendini asar.
Bizans, Selçuklu hükümdarı Tuğrul Bey'in Anadolu'daki topraklarına saldırılar düzenleyip tehdit eder hale gelince Balkanlara yerleştirdiği Peçeneklerden faydalanmayı düşündü ve Ermenistan sınırında bulunan Bizans ordusuna takviye olması için 1049 yılında on beş bin Peçenek atlısını gönderdi. Bu arada yılların tecrübesinden de
"Bozkırın toprağı, ormanın kayası, ağacı öylesine kendini bırakmışlığın, çözülmenin tadındaydı ki, elini üstlerine değdirsen pamuk yumuşaklığına katardı."
Sayfa 379Kitabı okudu
