Dikkatimizi vermemiz gereken şey filmimizin içeriği değil projektörüdür. Acımızın kaynağı yazdığımız hikaye değil bu hikayeyi yazma eğilimimizdir.
Kendimize acıma eğilimimiz,kıskanma eğilimimiz,öfkelenme eğilimimiz,alışkanlık haline gelmiş, çok iyi tanıdığımız bu duygusal tepkiler sürekli suladığımız ve beslediğimiz tohumlar gibidir.