Kevser Ersan
@brezkevser
Sensitive hearts
Öğrenci
İstanbul
Mardin
26 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Elini boğazına götürerek, “düğümlenip kalıyor burada, geçmiyor,” der.
Sayfa 24 - Can yayınları
Bir kitap okudu
240 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumaya başladı
İlk Toplumlar
Aile politik toplumların ilk modeli olarak isimlendirilebilir. Hükümdar babaya, halk çocuklara karşı gelir; tümü özgür ve eşit doğduğundan hürriyetlerini sadece, bunu yapmak avantajlarına olduğunda devrederler. Tek fark ailede babanın, çocuklarına duyduğu sevginin karşılığı olarak gösterdiği ilgi olurken, devlette yöneticinin emri altındaki halklara karşı duymadığı sevginin yerini emretme zevkinin almasıdır.
Sayfa 9 - ilgi kültür yayınları
Thales
"O (Thales) neyin zor olduğunu sorana: "kendini tanımak"; neyin kolay olduğunu sorana: "başkasına akıl vermek"; neyin en tatlı olduğunu sorana: "kavuşmak"; tanrının ne olduğunu sorana: "başı sonu olmayan şey"; gördüğü en acayip şeyin ne olduğunu sorana: "yaşlı bir tiran"; insanın talihsizliğe en kolay nasıl katlanacağını sorana: "düşmanlarını daha kötü durumda gördüğü takdirde"; en iyi ve en doğru nasıl yaşayacağımızı sorana: "başkalarında kınadığımız şeyi kendimiz yaptığımız takdirde" (diye cevap vermiştir)"
Sayfa 83 - İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları 12.baskıKitabı okuyor
Savaş Stratejileri
MEI YAOCHEN: kendinizi zayıf ve âciz gösterip düşmanın gururlanmasını sağlayın.
Sayfa 134 - ilgi kültür yayınları
"Peki, ya Rousseau'nun iddia ettiği gibi ayağımızdaki zincirleri halhal zannedip çiçeklerle süslüyorsak? Özgürleşmenin ilk adımı, şu anda neden özgür olmadığımızı kavramaktan geçiyor."
Hızın rüzgâr gibi, yoğunluğun orman gibi olsun. Baskın ve yağma da ateş gibi ol, hareketsizlikte bir dağ gibi. Planlarını gece gibi karanlık ve geçilemez yap ve hareket ettiğinde bir yıldırım gibi in.
Sayfa 67 - ilgi kültür sanat
Bizim düşmanımız kötü insanlar değildir, kötülüktür. Bizim düşmanımız zulmeden insanlar değildir, zulümdür.
Sayfa 249 - everest yayınlarıKitabı okudu
Üstat Necip Fazıl şöyle der: "İnsanın kazandığı paradan değil, paranın kazandığı insandan korkulur."