Her muhit ancak ona uyulunca ve nüfuz edilince hem vazıhlaşır, hem derinleşir, bize sesini ve mahrem mûsikisini dinletir. Boğaziçi kendini duyan ruhları bu şiirini gece gündüz emsalsiz bir bereketle, bol bol döküyordu.
Boğaziçi deniz, yalı, renk, kayık, dalga ve bunların üstlerinde uçuşan rüzgâr ve dolaşan bir koku, bir his, ışıklar, gölgeler ve serinliktir. Ve bütün bunların ruha hitap eden mahrem bir lisanıdır.