Yazardan okuduğum ikinci kitap oldu. Çok büyük bir beklentiyle başlamasam da çok da sevmedim. Verity'yi okuyup sevmiştim o daha çok gizem gerilim tarzındaydı bu işe romantik dram tarzında yazılmış. Kitap ve yazar çok seviliyor. Bir kaç kitabını aldım onlara da şans vereceğim tabiki.
Portekizli şair, yazar Fernando Pessoa’nın şiir kitabıdır. Kitapta aslında 4 şairin şiirleri yer almaktadır. Şiirlerin derinliği kadar öne çıkan durum bu dört şairin tek bir kişi olmasıdır.
Alberto Caeiro
Alvaro De Campos
Ricardo Reis
Fernando Pessoa
Pessoa nin en büyük özelliği takma isimlerle yazdığı şiirler. Pessoa bir adım öteye
Umberto abi bize, ortaçağın "gerçek" alimleri eliyle, gerim gerim gerilim veriyor. Tabi niyetim bu insanları yargılamak falan değil. Ellerinde bulunan imkanları en iyi biçimde kullanmak istediklerinden eminim!, yada değilim. Bir yerlerde, bereket bizi Savin ile biraz ferahlatıyor.
Hele bir, gemide iki kişi bölümü var ki!. Ciddi manada bitmesini istedikçe, bitmedi. Boğdukça boğdu. Şükür, yükü gemiden attık da rahatladık. Ancak sanıyorum, bir "araf" en iyi böyle anlatılabilirdi.
Kitabın sonuna ciddiyet ile yaklaşmam gerekiyor. Kafamdan atamadım:
Berto nun karanlık tarafı Ferrante. Ama burada asıl problem, Berto nun ne isaya ne musaya yaranabilmesi. Yani bu adam ne yapsa akıbetini cehennem görüyor. Her bir tarafı ateşini yine kendine göre götürüyor. Cehennemini kucaklamış, geçmişe dönemeyeceğini biliyor, belki son kıymet verdiği şeyin artık olmadığının farkında. Ölüm ile karşılaştığında insani tabiatını fark ettiğine yakınıyor. Yoksa bu, tanrıyı oynamaktan keyif alan dev, pişmanlık mı göstermeye başlıyor?
Bana öyle geliyor ki, "yeterince insan olduk, yeter!" diyen Berto, colophon bölümünde bizimle tekrardan eğlenmeye başlıyor. Neden sormamız gerektiğini anlamadığım sorularla bizi oyalıyor, tekrar yazgıyı eline alıyor.
Hemen hemen birçoğumuzun kitaba bir yerlerde denk geldiğini düşünüyorum. Bir hışımla alıp başladım. Kitap enerjilerden ve dışarıya yaydığımız pozitif enerji ve söylemler doğrultusunda istediğimiz her şeye ulaşabileceğimizi anlatan türden bir kitap. Bazılarımıza saçma gelebilir, saygı duyuyorum. Ben genel anlamda sevdim. Fakat inanan birisinin (enerjiler vs gibi durumlardan bahsediyorum) ritüelleri vs gerçekten inanıp, isteyip, o doğrultuda okuması lazım. Aksi halde gerçek olmayacağını kitapta söylüyor. Bu kadar popüler olmasına bence gerek yokmuş. İyi ki okudum, bir şeyler çıkardım ve hatta ben de deneyeceğim. Kendimizi kandırmayalım. Sonuçta her kapının anahtarı yine içimizde. Bazı şeyleri kendin çözemiyorsan bunu ne kitapta ne falda ne de bir insanda arama. Önce kendine sor, kendini sev, kendin ol. Gerisi çorap söküğü :) Şimdiden keyifli okumalar.
Çağlayanlar Kitap İncelemesi
Çağlayanlar Kitabı: Ahmet Hikmet Müftüoğlu'nun dilinden, vatani duygularlarla yazılmış olup içeriğinin on altı hikayeden oluşmasıyla bizlere güzel bir örnek teşkil etmiş. Yazı dili hakkında genel olarak arapça kökenli kelimeler kullanılmış olup olabildiğince sadeleştirilmeye çalışılmış. Bir de okurlar tereddüt içinde kalmasınlar diye bi güzellik yapıp kitabın anlaşılması için son sayfalarına bir sözlük eklenmiş. Bu sayede aslında kelime dağarcığınızda genişlemiş oluyor. Bazı hikayeleri sıkıcı bulsam da genel olarak beğendim. En sevdiğim hikayelerde : Alparslan Masalı, Yarayı Kanatan, Bahar, Gözyaşı Çeşmesi, Mâtemin Kuvveti. Umarım siz de okur ve beğenirsiniz :)
Derin bir deniz Nietzsche
Bir şeyler buyurmuş olmasaydı Zerdüşt neçe olurdu Niçe nin hali ;) Nietzsche nin en değerli hazinesidir bu kitap. Okurken okuduğunun dışında binbir türlü düşünceye iten türden. Sıfır birikimle felsefeye bu kitaptan başlayamazsınız. Başlasanız da sadece başladığınızı düşünürsünüz çünkü fikirlerini düşüncelerini sağlıklı şekilde heybenize alıp daha sonra tartmak için oldukça ağır bir eser. Öncelikle tekrar tekrar okunması gerektiği kanısındayım tıpkı Shopenhaur ın Eristik Diyalektik’i, Karl Marx’ın Komünist Manifestosu , Mark Twain in İnsan nediri gibi… ömrüm yettikçe tekrar tekrar okuyacağım kitaplar bunlar. Her okuyuşumda farklı bir anlamla yoluma devam edeceğime o kadar eminim ki. Sayısız bilgi birikim tecrübe ve bunların hepsini bizlere taşıyan yazarlarımıza sonsuz minnetle
