Bu Acının İçine Dalmış Haldeyim
"Ruh acısı, kaygıdan ve hüzünden, huzursuzluktan ve özlemden, ölüm arzusundan ve umudun défaillance*ından doğar ve başımıza gelenlerle depreşen bu yaralı duygular ne zaman üzerimize
inecek olsa, geleceğin, her nevi geleceğin ufku kararır. Şimdiki zamanın, geçmiş tarafından yutulmuş ve aşkınlığa varmaktan âciz olan bir şimdiki zamanın acımasız dikenleri ancak beklenti ve umut kırıntılarının hayatta kalmasına izin verir. Hayatın anlamı, hayata bir zamanlar anlam veren şeyler zarara uğrar ve yaşamanın, başkalarıyla birlikte yaşamanın, hayatımıza anlam veren deneyimleri yeniden yaşamanın zorluğu kati ve tehlikeli
bir şekilde artar. Ruhun acısıyla, dünyada varoluş şeklimiz kökten bir değişikliğe uğrar ve başkalarının, yakın ve uzak kişilerin sevgi ve dayanışma sözleri de cılızlaşır; kadın olsun, erkek olsun
hastalarda herhangi bir yankı ya da rahatlama uyandıramaz."
Sayfa 54 - *Fr. Çöküş, batış.Kitabı okudu
Maria Teresa/Kendimi Paramparça Hissediyorum!
"Acının İçine Dalmış Haldeyim"
Ruh acısı,kaygıdan ve hüzünden,huzursuzluktan ve özlemden,ölüm arzusundan ve umudun çöküşünden doğar.
Ruhun acısıyla,dünyada varoluş şeklimiz kökten bir değişikliğe uğrar.
...
İçimde korkunç bir acı var.
Sakin kalmak ve kendimi kontrol etmek için gösterdiğim çaba yüzünden kaskatıyım.
En acıklı anlar,uyandığım zamanlar.
Bir daha uyanmamak için hiç uyumamak isterim.
Acıya batmış gibiyim.
Dayanlıır gibi değil.
Hiçbir insan bu kadar acı çekmemeli.
Bu acının içine öylesine batmış durumdayım ki, mideme oturmuş bu yükün ortadan kalkması bana imkansız geliyor.
"İnsan kendini kırık iki bacak üzerinde yürümeye mecbur gibi hissediyor."
Kendimi paramparça hissediyorum.
İnsan bu durumdayken korkunç bir acı hissediyor.
Hiç ulaşılamayan bir şeyi aramak gibi bir şey bu.
Acı çekmeye devam etmeli miyim?
Bu acı neden ibaret?
Fiziksel acı bunun yanında hiç kalır!
Yapı Kredi Yayınları