Belki de bize kalan yamaçta bir ağaçtır, hergün onu yeniden görelim diye, dünkü sokaktır belki, ya da kötü büyütülmüş bağlılığıdır bir alışkanlığın, hoşlanmıştır yanımızdan, gitmemiştir, kalmıştır. Ve gece, ey gece, evrenler dolusu yel yüzümüzü böyle aşındırırken, hangimize kalmaz o, özlenip beklenen, sessiz aldatan gece, tek başına yüreğin zorlukla aşacağı. Daha mı kolaydır sevenler için?
Belki de bize kalan yamaçta bir ağaçtır, hergün onu yeniden görelim diye, dünkü sokaktır belki,ya da kötü büyütülmüş bağlılığıdır bir alışkanlığın, hoşlanmıştır yanımızdan, gitmemiştir, kalmıştır. Ve gece, ey gece, evrenler dolusu yel yüzümüzü böyle aşındırırken, – hangimize kalmaz o,
Sayfa 3 - Türkiye İş Bankası Yayınları
Reklam
BİRİNCİ AĞIT
Kim, bağırsam, duyardı çığlığımı melek saflarından? Tut ki biri yüreğine aldı beni apansız: Yokolur giderdim daha güçlü varlığının önünde. Evet, güzel dediğin yalnız başlangıcıdır korkunç olanın, anca dayandığımız; tansırız onu, çünkü hor görür, umursamaz bizi yerle bir etmeyi. Her bir melek korkunçtur. İşte böyle kendimi tutuyorum,
Sayfa 3 - Türkiye İş Bankası Yayınları
BİRİNCİ AĞIT Kim, bağırsam, duyardı çığlığımı melek saflarından? Tut ki biri yüreğine aldı beni apansız: Yokolur giderdim daha güçlü varlığının önünde. Evet, güzel dediğin yalnız başlangıcıdır korkunç olanın, anca dayandığımız; tansırız onu, çünkü hor görür, umursamaz bizi yerle bir etmeyi. Her bir melek korkunçtur. İşte böyle kendimi tutuyorum,
GİRİŞLER 843 - DUINO AĞITLARI
BİRİNCİ AĞIT Kim, bağırsam, duyardı çığlığımı melek saflarından? Tut ki biri yüreğine aldı beni apansız: Yokolur giderdim daha güçlü varlığının önünde. Evet, güzel dediğin yalnız başlangıcıdır korkunç olanın, anca dayandığımız; tansırız onu, çünkü hor görür, umursamaz bizi yerle bir etmeyi. Her bir melek korkunçtur. İşte böyle kendimi tutuyorum, karanlık hıçkırışın çağrısını içime atıp. Ah kimden, kimden bize hayır var? Ne melekten, ne insandan, ne de bilmiş hayvanların gözünden kaçıyor bizim pek güvenilir olmadığımız imlenen dünyada. Belki de bize kalan yamaçta bir ağaçtır, hergün onu yeniden görelim diye, dünkü sokaktır belki, ya da kötü büyütülmüş bağlılığıdır bir alışkanlığın, hoşlanmıştır yanımızdan, gitmemiştir, kalmıştır. Ve gece, ey gece, evrenler dolusu yel yüzümüzü böyle aşındırırken, – hangimize kalmaz o, özlenip beklenen, sessiz aldatan gece, tek başına yüreğin zorlukla aşacağı. Daha mı kolaydır sevenler için?
Belki de bize kalan yamaçta bir ağaçtır, hergün onu yeniden görelim diye, dünkü sokaktır belki, ya da kötü büyütülmüş bağlılığıdır bir alışkanlığın, hoşlanmıştır yanımızdan, gitmemiştir, kalmıştır. Ve gece, ey gece, evrenler dolusu yel yüzümüzü böyle aşındırırken, – hangimize kalmaz o, özlenip beklenen, sessiz aldatan gece, tek başına yüreğin zorlukla aşacağı. Daha mı kolaydır sevenler için? Ah onlar da bahtlarını birbirleriyle örterler, o kadar. Bilmiyor musun daha? Kollarından boşluğu fırlat soluk aldığımız uzaya; belki kuşlar daha derin bir uçuşla duyar genişleyen havayı.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Reklam
42 syf.
8/10 puan verdi
·
4 günde okudu
*bu ağıt hangimize*
Şiirleri okumuşluğum vardı fakat çeviriden hoşlanmadım, çok fazla kopukluk zorlamışlık var öyle ki bazen kelimelerin ilişkisi anlaşılmıyor. Buna rağmen Rilke hayatın dehşetli yerlerinden pencere açıyor, “Çılgın gibi topluyoruz Görünür’ün balını. Görünmez’in büyük altın kovanında biriktirip saklamak için.” * Bu basımda farklı çevrilmişti ama haydi şununla sarsılalım, “Anlayacaklardır şimdi ölmekte olanlar, nasıl  bahanelerden ibaret olduğunu bütün yaptıklarımızın.”
Duino Ağıtları
Duino AğıtlarıRainer Maria Rilke · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20152,461 okunma
Ve gece, ey gece, evrenler dolusu yel yüzümüzü böyle aşındırırken, – hangimize kalmaz o, özlenip beklenen, sessiz aldatan gece, tek başına yüreğin zorlukla aşacağı. Daha mı kolaydır sevenler için? Ah onlar da bahtlarını birbirleriyle örterler, o kadar. Bilmiyor musun daha? Kollarından boşluğu fırlat soluk aldığımız uzaya; belki kuşlar daha derin bir uçuşla duyar genişleyen havayı. Evet, sensiz olmuyordu baharlar. Kimi yıldız beklemişti senden, onu fark edesin. Bir dalga yükselmişti geçmişte sana doğru; ya da açık pencereden bir keman sesiydi kendini sunmuş. Ödevdi hepsi. Üstesinden gelebildin mi ama? Bekleyişle dalgın değil miydin hep, herşey bir gelecek sevgiliden haber verirmiş gibi? (Onu nereye koyup saklayacaksın, sana gelip giderken büyük, yabancı düşünceler, çoğu zaman gecelerken yanında.)