Ertesi gün, öğleden sonra, güverteyi silerken, kaptan başıma dikildi.
"Ne o, bugün niye bu kadar sinirlisin, ne oldu?" diye sordu.
"O çocuğa karşı gösterdiğiniz acımasızlık beni üzdü." dedim sertçe.
Kaptan bir kahkaha attı:
"Ha, şu deniz tutan çocuğu kastediyorsun galiba." dedi. "Böyledir işte. Kimini deniz tutar, kimini tutmaz. Dün ona yardım etmiş olsaydık, direğe bir daha çıkamazdı."
Birkaç günde biten bu güzel kitap için 
Doğan Cüceloğlu teşekkür ediyorum. Keşke dediğim yoktur. Ama keşke tanıma imkanım olsaydı. Benim de çokça anlatacağım şey vardı. Bu kitap Allah nasip ederse öğretmenler için de uygun olup okunması gereken bir kitap. Mesela; stajda yaşadığım bir öğrencimle anım canlandı. O günde çok üzülmüştüm. Şimdi bu kitapla birlikte ileride çocuğun nasıl bir yetişkin ve aile olacağını öngörmek beni daha da üzdü. Kitap hem Doğan Cüceloğlunun anıları hem bilimsel araştırmalar ve bazı kişilerin yaşanmış hayatlarından örneklerle çok güzel bir eser ortaya çıkmış. En çok hoşuma giden kısmı ise 5. Bölüm oldu ‘Aile toplantıları’ bunun gerçekten de her ailenin yapması ve ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Tabi buna her bir aile üyesinin istekli olması ve açık olması gerek. Farklı yollar ve ışık tutan bu kitaba hayran kaldım doğrusu. Ve son olarak geç kalmış değilsiniz bu kitabı okumak için bunu unutmayın.
