Paskalya'da bizi bir Müslüman aradı. Bizimle sohbet edince, ona kendi inançlarımızı, İsa'nın doğumunu, ölülerin dirilmesini, ilk sorgulamayı, vaftizle günahlardan arınmayı anlattık. Bu hayırlı işleri ve Tanrı'nın kâinatı yaratmasını işitince vaftiz olmak istedi. Vaftiz için bütün hazırlıkları tamamladığımızda birdenbire atına atladı ve önce eve gidip karısına danışması gerektiğini söyledi. Ertesi gün yeniden bize döndüğünde, hiçbir surette vaftiz olmayacağını, zira böyle bir durumda artık kımız içemeyeceğini bildirdi. Gerçek bir Hıristiyan'ın kısrak sütü içemeyeceğine dair bir kuralı o bölgedeki Hıristiyanlar iddia etmekteydiler. Fakat bu sahrada söz konusu içki olmadan yaşamak mümkün değildir. Beyhude yere onu kuruntularından kurtarmak istedim. Bundan o insanların sırf bu yüzden inancımızla aralarına mesafe koyduklarını anlayabilirsiniz. Bu etki onların arasında yaşayan Ruslardan ileri gelmektedir..
Sayfa 64 - Kronik KitapKitabı okuyor
Deprem
Türkiye'de Deprem çok güzel bir kitaptı okuduğum zaman inceleme yazmak istemiştim hatta bir deftere inceleme yazdım umarım bir ara onu da paylaşacağım.
Deprem türkiyede yaşayan herkesin ister istemez (maalesef) aşina olduğu bir kavram. Hepimiz duyuyoruz, yaşıyoruz, kayıplar veriyoruz ama bilinçlenmiyoruz 
Naci Görür kitabında tam olarak bundan bahsetmiş aslında. Bir kaç bilim insanı çıkıyorlar seslerini duyurabildikileri heryerden sürekli halkı uyarıyorlar. Ama çokta bilinçlenmeye niyetimiz yok gibi hala. Halk bilinçli olup depreme dirençli evler kentler isterse her siyasetçi de onu yapmak vaadiyle çıkacaktır meydanlara ama halk ne istiyor acaba?
Unutmayalım ki siyaset halkta karşılıpı olan şeyler söyleyerek yönetime geçme ve yönetime geçince de bunları gerçekleştirerek yönetimde kalmaktan başka bir şey değildir. Yani halk istese ki depreme karşı önlem alınsın bunun farkına varan siyasiler ve yönetici konumunda bulunanlar bunlara cevap vermek zorunda yani gerçekleştirmek zorunda kalacaktır. Peki tekrar soralım halk ne istiyor ki depreme dirençli yapıları kimse yapmıyor? Halk artık torpil istiyor, işe sokulmasını istiyor, çıkar sağlamak istiyor, gecekondulara tapu imara barışı istiyor, ve maalesef siyasilerde isteklerini bol bol veriyor bilim istesek eğitim istesek depreme dirençli yapılar istesek liyakat istesek adelet istesek gelişmek istesek hepsi olacak ama halkın istemesi lazım tek sorun bu sanırım
Geçmişteki -John Brunner'ın 1960'ların sonlarında ve 1970'lerin başlarında kaleme aldığı romanlarındaki gibi4- büyük distopyaların bazıları, nüfus fazlalığının yarattığı öne sürülen kabus etrafında dönüyordu; ancak bu modernist bir kabustu ve bugün karşı karşıya olduğumuz durum da belki bir distopya değildir, daha ziyade, adamakıllı bir postmodern çokanlamlılığı olan, farklı bir biçimde yaşanan, ilerleme ve çözülme olasılığını bariz bir şekilde engelleyen bir kesinliktir.
4. John Brunner, Stand on Zanzibar (1968), The Jacked Edge (1969), The Sheep Look Up (1972) ve The Shockwave Ride (1975).
Fredric JamesonKitabı okuyor
"Batılılaşma, bu tip bir globalleşme sorunu çok ilginç bir biçimde devam ediyor. Bu bitecek bir süreç değildir. Bu bitmeyen bir değiştirme, bitmeyen bir yenilenmedir."
Sayfa 140 - KronikKitabı okuyor
Kitap sitesinde yazmak; sadece alıntı, inceleme, gönderi paylaşmak fiilleriyle sınırlı değildir bence.. Aklımızın zekâtını, okuduğumuz kitapların fıtır sadakasını, yaratıcı ve özgün fikirler sunarak vermektir aynı zamanda.. Bu yüzden; sitenin konsepti, misyonu, sınırları ve fonksiyonu gibi unsurlara ters ya da aykırı bir şey teklif ettiğimi düşünmüyorum... 😉
Martin Eden’ın zihninin parçası olmak..
Öncelikle benim gibi kitabı okumadan önce inceleme okumayı sevenler için belirteyim bol spoilerlı bir yazı oldu.
Denizde başlayan ve yine orada sonlanan bir hikaye 
Martin Eden’ınki. Swinburne şiirleriyle edebi dünyanın kapılarını aralamıştı ve onun “Ölü adam hiçbir zaman dirilmez!” dizesiyle nihayete erdi.
Arada yaşananlarsa, temel düzeyde okuma
Psikopatolojik model tecavüzü, tek tek bireylerin yaşadığı, kendine özgü bir dizi sorun olarak görme eğilimindedir. Bu ise, karmaşık bir toplumsal sorunun sebebinin ve çaresinin bireyde aranmasına ve tecavüz olayının içinde yer aldığı kültürel ve yapısal bağlamın gözardı edilmesine yol açmaktadır. Bireyci açıklamaların belirgin etkisi, soruna hiçbir zaman bireysel saldırganın ötesine gitmeyen bir yaklaşım getirmesinde görülür. Cinsel şiddet içeren davranışın birkaç "hasta" erkekle sınırlı olduğu varsayıldığında, çare, sorun yaratan bu birkaç bireyi "tedavi etmek" üzere, ilaçlarda, ameliyatta, şok terapisinde ya da psikoterapide aranacaktır. Kadınlar ise, "kendi sorunlarına", bu "bir avuç akıl hastasından" uzak durmakla çare bulabileceklerdir. Görüldüğü gibi, tecavüze ilişkin psikopatolojik model, toplumda kadınlara karŞı cinsel şiddeti harekete geçirmiş olabilecek unsurları inceleme ve değiştirme gereğini ortadan kaldırmaktadır. Sorumluluğun bu şekilde tanımlanmasının bir sonucu da, erkeklerin tecavüzle kendi sorunları olarak yüzleşmekten kurtarılmalarıdır. Mesele tecavüz eden üç-beş erkeğin zaafından ibaretse ya da asıl suçlular kadınların kendileriyse, o zaman erkekler neden tecavüzle ilgilensinler ki! Statü ve iktidarın erkeklere ait olduğu bir toplumda bu ideoloji hiç de şaşırtıcı değildir.
Sayfa 59Kitabı okuyor
Yoğun konsantrasyon becerisi;
Çoğu insan, her arzu ettiğinde dikkatini toplayabilceğini zanneder, lakin hüsnükuruntudan başka bir şey değildir bu: Dikkat çelici uyaranlar beynin nörolojik yapısını zamanla öyle dönüştürür ki insan bir vakit sonra bu uyaranları aşerir gibi aramaya başlar.
...
Zihninizi dikkat çelicilerin boyunduruğundan kurtarmadığınız müddetçe, ne kadar uğraşırsanız uğraşın, odaklanmaya yönelik çabalarınız akamete uğramaya mahkûmdur.
Sayfa 141 - Metropolis YayıncılıkKitabı okuyor
Hayvan ve İlah
İnsan doğal bir varlık olmaya indirgenemeyen, doğa dışı, yani doğaya, doğasına karşı çıkan bir varlıktır. Doğal çevrenin zorunluluklarından kurtulma, Darvinci rastlantısal değişme ve ayıklanma süreçlerinin dışına çıkma çabası insanın belirleyici özelliğidir. Bu gayret modern dünyada en üst seviyeye ulaşmıştır. Sonunda insan kendisini doğal seçilimin dışına fırlatmayı başarmıştır. İnsan artık bir "doğada" yaşamıyor. Modern kentler, doğal ayıklanmadan ayıklanmış doğal olmayan ortamlardır. İnsanın biyolojik evrimi neredeyse durmuştur. Artık doğal koşullara uyum sağlamak için bedensel değişimler geçirmek zorunda değildir. İnsanın kendisi ve doğa üzerinde kazandığı korkunç güç, evrimin doğal seyrini değiştirmiştir. İnsan için evrim yöntem değiştirmiştir; doğal seçilime tabi olmadan, rastlantının baskısından kurtularak kültürel kazanımlarının aktarıldığı yeni bir evrimsel sürece girilmiştir. Bu süreç eskisinin tersine iradi bir amaçsallık taşır. Evrimin sonucu insan açısından şu olmuştur: Doğal evrimin ürünü olan dolaysız insanın yerini, evrimin yönlendiricisi olma yolunda hızla ilerleyen kültürel evrimin ürünü dolaylı hayvan almıştır. Başka bir deyişle tinsel bir varlıktır artık; onu belirleyen sadece doğa değildir; onu belirleyen aynı zamanda birtakım insanlık ülküleridir. Kendisini kendi koyduğu bir ahlak yasasına göre biçimlendiren otonom bir varlıktır. Bu nedenle özgürlük idealine sahiptir.
Jung, insanın çile çekmeksizin yapay kişiliklerden, maskelerden vazgeçemeyeceğini söyler. Personasından vazgeçemeyen kişide, huysuzluk, aşın duygululuk, fobiler, zorlanımlı düşünceler, kötü alışkanlıklar ortaya çıkar. "Güçlü adam" duygu durumları bakımından özel yaşamında genellikle bir çocuktur; kamusal alandaki disiplini özel yaşamında acınacak biçimde un ufak olur. Dışarıdaki mutluluğu evdeki üzgün yüzünü gösterir gibidir. Onun "lekesiz" kamusal ahlakı, maskenin ardında pek de böyle değildir. Birey dünya tarafından maskeyle özdeşleşmeye çağrıldığı ölçüde içinden gelen etkilere de açık hale gelir. Jung bu noktada Lao Tze'nin sözünü hatırlatır: "Yüksek alçağın üzerinde durur."
Sayfa 235