Başarı mı istiyorsunuz...Bu kitabı en az iki kere okuyun (Yazarda öyle diyor) Başarırsınız... Kişisel gelişim kitaplarını pek sevmem..Ama bu kişisel gelişim kitaplarını birleştirmiş bir kitap bence...Bir bunu bir de A.Şerif İzgören in iki kitabını okuyun alın size modern yaşamın anahtarı...Bu kitabı bir iş adamı kendi ilçesindeki bütün liselere dağıttırıyor ve o sene üniversite sınavında o ilçe büyük bir başarı elde ediyor diye okumuştum..Tabi sadece okumak değil uygulamak ta önemli.Kısacası keşke ben lisedeyken okuyabilseydim bu kitabı...O kadar yani...
Kitabı bitir bitirmez Franz Kafka'nın "Eğer okuduğumuz bir kitap bizi kafamıza vurulan bir darbe gibi sarsmıyorsa, niye okumaya zahmet edelim ki?" sözü geldi aklıma. Uzun bir süreden sonra bir kitap okuduktan sonra gerçekten de sarsıldığımı fark ettim. Kitap bir kişisel gelişim kitabı değil tabi ki. Fakat içimizdeki şeytanı -ya da
Kitapları ne için okuruz? Bize bilmediklerimizi öğretsin, başka bir dünyaya götürsün, cahilliğimizi alsın diye. Emin olabilirsiniz ki, "Dikkat Vücudunuz Konuşuyor" bu kitaplardan biri.
İlk başta kitap kişisel gelişim kitab`ı değil. Öğretici, insanlar`ın beden dilinden anlamanız için yazılmış kitap. Kitapta siyasetçiler`in, diktatörler`in beden dili ile ilgili çok güzel tespitler var. Siyasetle ilgilenmediğimi düşünen ben, çok dikkatle okudum. Ne kadar safmışım bunu tespit ettim :)
Bundan başka, kitapta renklerle ilgili çok güzel tespitler var. Mesela; bankalar, gıda firmalar`ı, araba logolar`ı ve aklıma gelmeğen daha kaç şirket logolarında en çok hangi renkler`i kullanırlar ve neden kullanırlar. Buradakı tespitler güzeldi.
Yazar`ın çok akıcı, samimi diliyle hiç yorulmadan, bazı yerlerde gülerek enterasan bilgiler edineceksiniz. Yazar`ın samimi dilinden bir örnek ;
" Duvara boş boş bakıp ısrarla “evet” diyenler lütfen kitabın devamını okumasınlar, kitabı aldıkları kitapçıya gidip yalvar yakar geri vermeye çalışsınlar; çünkü bu grubu ikna şansım yok. " :))
İşte böyle :) Keyifli okumalar *_*
Kitabı 14 saatte kesintisiz okuyarak bitirdim. Elimde kitabı gören bir arkadaş kendisinin bu kitabı yarım bıraktığından ve böyle başarı hikayeleri okumayı sevmediğinden bahsetti.
Bu roman bir kişisel gelişim kitabı değil, başarı hikayesi olarak değerlendirmiyorum.
Birkaç karakterin çok sıradan hayatlarının ve duygularının anlatıldığı bir roman sadece. Bir yandan da hayatın ta kendisi. Sıradan ve basit bulanlar olacaktır, bir özgünlüğü yok zira, çünkü hemen hemen her gün bir yerlerde buna benzer hayatlar yaşanıyor. Bizzat içinde olduğumuz sahneleri var.
Kitaptan ne beklediğinizle alakalı aslında; heyecanlı bir suçlu kovalama değil, fantastik bir dünyayı anlatmıyor, dolayısıyla fazla merak uyandırmıyor, bir sonraki sahneyi tahmin etmek zor değil, bilimsel şeyler söylemiyor, söyledikleri tartışılabilir şeyler, öyle altını çizdiğim veya durup biraz düşündüğüm afili cümleleri yok.
Ama benim için önemli olan bir şeyden bahsediyor, insandan.
Kitabı okurken insanı görebilirsiniz, tüm duygusuyla orda. Korkuyor, umut ediyor, seviyor, aldatılıyor, aldatıyor, hayalkırıklığı yaşıyor, yanlış anlıyor, güveniyor, af diliyor, affediliyor...
Bir kitap size bu duyguları gösterebiliyorsa, insanı tanımanıza katkı sağlıyorsa önemli sayarım. İnsana yakından bakmayı seviyorum.
Bilhassa romanları sevme nedenim de budur. İnsanı anlatması.
Kolayca okunacak, tatil kitabı kategorisinde hafif bir roman, karakter analizleri ve kurgu ise bir tatil kitabına göre iyi, gözlemleri gerçekçi, kitabı değerli kılanın bu olduğunu düşünüyorum daha çok.
Bu tarzı sevenlerin zevkle okuyacağını söyleyebilirim.
176 syf.
4/10 puan verdi
Psikiyatrist bir arkadaşımın hediyesi olan bu kitap kütüphanemde okunmayı bekliyordu. Daha önce birkaç defa okumaya niyetlendim ancak hazır olmadığımı hissedip yarıda bırakmıştım. Kitabı zor da olsa bitirebildim. Sıkıcı olduğundan değil, yavaş yavaş uygulanarak okunması gerektiğini düşündüğüm için...
Öncelikle kitabın bana kattığı birçok şey oldu tabi, ancak niyetinin ve bazı yazdıklarının haddini aştığını, aslından saptığını yazarın web sitesini inceleyince düşünmeye başladım.
Kitapta Allah'ın Esma'larının manaları ile birlikte kullara bakan maddi ve manevi şifa boyutu anlatılmış. Buraya kadar eyvallah..Ancak devamında diğer birçok kişisel gelişim, metafizik, parapsikilojı konulu kitaplarda da gördüğümüz kişinin kendi güç ve iradesini zorlayan paylaşımlar var..Mesela Allah'ın Esmalar'ı ile istediğini elde etme yolları ki bu ibadetin de zikrin de amacını aşmakta...hatta öyle inandırmakta ki okur nefsani beklentilerle kitaptan uygulama notları alıp, kendinde hissettiği yüce güç ile terapiye başlamakta..elbet kulun duası acziyeti çok güçlü, duayı gönderdiği RABBİ herşeye MUKTEDİR...İnsan da O'nun nefesinden diyor kitapta ...Ancak kitapta ben bunu hissedemedim.
Haksızlık etmemek gerek, zira çok güzel şeyler de kattı bana..değişik haleti ruhiyem için acil ESMA reçeteleri çıkardım kendimce..
Bana Kubilay Aktaş'ı hatırlattı...Tabi konu benzerlik gösterse de paylaşımlar çok farklı.
En çok hediye ettiğim kitap;kısa,sürükleyici,felsefi..Bir kitaptan daha ne beklenir ki...Okuma grubumuzda bu kitabı yorumlamak istediğimizde kitabın çok basit olduğu ve yorumlamakla zaman geçirmemek gerektiği gibi şeyler de söylendi.Biz yine de yorum yaptık ve Martı kitabını bu sayede okuyan,mutlu olan 3 kişi daha kazandık.Başroldeki Martı Jonathan bana Samed Behrengi'nin Küçük Kara Balık'ını hatırlattı.Her iki kitap ta farklı yaşlara hitap ediyor gibi görünse de her ikisi de en iyi kişisel gelişim kitaplarından...Eğitim sistemimizde dayatılanın aksine Martı'da "sorgula, çabala ,öğren,araştır.." deniyor,liderlik sırları veriliyor,dostluk öğretiliyor...Ancak benim en çok sevdiğim alıntısı yeni çevirilerde "Dostluğumuz zaman ve mekanla sınırlıysa,zamanı ve mekanı aştığımız an,kardeşliğimizin bitmesi gerekir.Zaman ve mekan kavramını aştığımıza göre istediğimiz an görüşebileceğimizi hiç düşünmüyor musun?" şeklinde yazılmış.Oysa bu kitabı ilk okuduğumda dilinin şiirsel tarzından da etkilenmiştim ve o alıntı şöyleydi "Eğer dostluğumuz zaman ve uzaklıkla sınırlıysa, o yok demektir.Zaman ve uzaklıkla sınırlı olmayanı yaşıyoruz biz.Zamanı yenince hep aynı anın içindeyiz,uzaklığı yenince hep aynı yerdeyiz.Böylece her an birlikte olabileceğimizi düşünmedin mi?". Ne dersiniz,bu çeviri daha şiirsel değil mi?Maalesef çeviri kitaplarda bu anlamda çok dikkatli olmak gerekiyor.Çevirmen sadece cümleleri çeviren değil,yazarın duygularını da bize yansıtan kişidir.Bunun için ben yabancı yazarların kitabını okurken yayınevi ve çevirmen ismine de dikkat etmeye çalışıyorum.Elbette bu da başucu kitaplarımdan..
