Sevgili Ahmet Erhan...
Onun sözcükleri yüreğinde demlenmeden akmadı kaleminden. Başına ne geldiyse, yüreğine çarpan neyse onu anlattı.Dünyanın derdine dertlendi, "Alacakaranlıkta" gördüğü ülkesine yandı:
“Nicedir akşam, kara bir kefen gibi geriliyor
Bu acılı, bu yoksul ülkemin üstüne..."
İnsana, insanlığa dokunan her ne varsa