Neandertaller biz modern insanları temsil eden Homo Sapiens'in ilk örnekleriyle aynı zaman diliminde yaşıyorken daha az tüylü, daha büyük beyinli, giyinen, alet yapabilen, ateş yakan, hatta atalarımıza oranla günümüz modern insanına daha çok benzeyen son derece becerikli avcı-toplayıcılar olmalarına rağmen nesillerini devam ettiremediler. Çünkü kafatasları çok büyük, yüzleri de bizimkine oranla daha genişti. Küçük ve ergonomik bir kafaya sahip olmamız, avcı-toplayıcı olduğumuz zamanlarda bize çeviklik kazandırdı. Daha kolay tırmandık ve onlardan hızlı koşuyorduk ki bunlar hayatta kalmak açısından en önemli faktörlerdi. Bu örnekten de görülebileceği üzere; doğal seçilim, mükemmelliğin aktarımıyla değil,"yeterince iyi" olanın, çevreye en iyi uyanın desteklenmesiyle devam eden bir süreç. Zaten sadece güçlü, mükemmel, güzel, zeki ya da atletik olma şansını arttıran genleri aktarıyor olsaydık örneğin kalıtımsal hastalıkları eleyip sağlıklı bir vücut için gereken gen varyasyonlarını devam ettirirdik...Vasatın desteklendiği bu duruma seçilimin dengeleme mekanizması da denilebilir. Ancak çevresel koşullar olağanüstü özellikler talep ediyorsa o zaman en iyi, en dayanıklı, en hızlı gibi avantajlı durumlar da desteklenmeye başlanabiliyor.Örneğin yeterince hızlı olamayan ya da iyi koşamayan bir çitanın aç kalma ihtimali artacağı için hayatta kalma şansı çok düşük. Bu, onların türü için belirleyici bir özellik.