Aklıma birden uğradığım haksızlıklar, sustuklarım, gecistirdiklerim, daha nicesi geldi düşündüm bunları yaşamasam da şuan olduğum gibi biri olamaz mıydım olurdum benim çocukluğumdan beri karakterim sabit çok şükür karaktersiz bir insan olmadım hiç ama bu olumsuzlukları yaşamasaydim etrafim çöp olacaktı bırakın insanlar sizi kırmak mi istiyor kırsın canınızı bile verecek kadar sevdikleriniz mi kırmak istiyor bırakın onlar da kırsın demek ki hayatınızda olmamaları gerekiyor ayak bağı olmamaları gerekiyor dünyaya yalnız geldik geldigimiz gibi de gideceğiz bizimle gelecek olan şey amellerimiz olacak dünyadaki hiç kimseye taviz vermeyin Allah'ın rızasından başkasına muhtaç değiliz :)
İmza Günü:)))
Bundan bir buçuk sene önce belki de en başarısız hissettiğim bir anda kaleme almıştım Geçmişin Çığlıkları'nı. Fakat benim kötü bir günümden çıkma bir hikayenin bir gün bu denli sevileceğini düşünmezdim. Ancak bir yandan da içimde gerçekten bir umut da vardı onlar için.
Hazan ve Özgür...
Benim yaralı iki karakterim:(
Belki hikayeniz de bir umut yok ama sizler birçok kalbe mücadeleyi aşıladınız. İnsanlar mutlu sondan ziyade o sona ulaşmak için tüm mücadeleyi vermeye hazır. Çünkü önemli olanın mutlu son değil verilen bir çaba olduğunu anladılar. En çok da bunun için iyi ki yazmışım sizi diyorum.
Şimdi ilk imza günümde gelen herkese aslında sizlerin ne kadar güçlü olduğunu haykıracağım.
18 Nisan Datça Demokrasi Evinde tüm sevenlerimle buluşmak dileğiyle diyorum...
Aşk Nelere Kadir...
Size başka bir hikaye daha anlatayım, Bizim eski oturduğumuz semtte bir Ali amca vardı...
Ama nasıl biliyor musunuz tam bir eski İstanbul efendisi, o kolalı gömlek giyinişler, oturuşu kalkışı saygısı nezaketi inceliği.
Hani bu filmlerde eski İstanbul nezaketli delikanlıları olur ya tam öyle..
O yemek yapış tarzı, o masaya çatalı bıçağı kaşığı
…benim daha çok yalnızlığı seven bir karakterim vardır. Hayır, biraz daha net ifade edecek olursam, tek başına olmaktan pek bunalmayan bir karakterim vardır. Her gün bir iki saat hiç kimseyle konuşmadan koşsam da, dört beş saat masa başında sessiz sessiz çalışsam da, bu beni ne bunaltır, ne de canım sıkılır. Gençlik yıllarımdan beri böyle bir eğilimim vardır. Birileriyle bir şeyler yapmaktansa, tek başıma sessizce kitap okumayı, kendimi vererek müzik dinlemeyi severim. Tek başına olduktan sonra yapacak bir şeyler bulmak konusunda sıkıntım yoktur.
Sayfa 17 - Doğan Kitap
