Hava kararmıştı ve gökyüzünü kapatan koyu bulutlara bakılırsa, yağmur başlamak üzereydi...Oturduğum yerden havada uçuşan kağıtlar görüyordum..."Neden bunları yaşıyoruz?" dedi...Dışarıyı izlemeyi bıraktım.."Bir sebebi yoktur, belki" dedim...Saçları uzundu...Ve o gün, o dakika, daha da uzuyordu...Siyah bir bluz vardı üzerinde,
''Seni kinyas en son fransa'da görmüştüm. Paris'te. Ama kayra, seni en son ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum. Neyse, önemli değil. Çok zaman geçti sonuçta görüşmeyeli. Paris'ten ayrılmamı biliyorsunuz herhalde. Zaten çok fazla anlatılacak bir tarafı da yok. Neden bana verdiklerini hala anlayamadığım o bursla, şu an ismini yanlışlık yapmamak için
Haydut Karokep
Jarvinen konuşmasında Haydut Karokep’in hayatını hatırlattı:
-Efendiler! Bundan yirmi beş yıl önce bütün Finlandiya’yı heyecan ve
dehşet içinde bırakan Johan Karokep ismini hatırlıyor musunuz?
Karokep, bir hırsız ve hayduttu. Büyük şehirlerdeki bankaları, işyerlerini ve kiliseleri
soyardı. Hırsızlık yaparken âdeta polise
#umut #gece#vazgeçtim
Vazgeç bu gönlünü oyan dünyalıklardan,nasılda kanatıyor içini!..!ahh'ların, acıların duyuluyor gökyüzünden..oysa sen seçilmişsin,biriciksin, özelsin Rabbinin katında,farkında mısın!..seni sevdiğinden var etti..
Seni sevdiğinden yeri geldi acılar yükledi kalbine,ilk acıda kimin limanına sığınırsın, ilk mutluluğununu kiminle paylaşırsın!'..enn enn sevdiğinle,en güvendiğinle değilmi!'
Sıtkın sıyrıldı bu dünyanın halden anlamaz tavırlarından,
yok yok müsade etme ruhuna darbe vuranlara!.!'
Herşey sana bir'i fısıldıyor
Herşey sana bir'i anlatıyor,
Nihayetsiz bir davete çağrılmışsın,terettütlerinin hepsini at kalbinden ve sarıl sarmala ruhunu Rahmanla
En güzele komşu olmak ümidiyle sevgiyle sarılıyoruz emirlerine!'
Bak'
Bir seccadenin sıcaklığında eriyecek bütün kaygıların,
Çok çok uzak gördüğün arzuların şah damarın kadar yakın olacak
..en güzelide Rabbim ruhuna seni sevdiğini söyleyecek!
İşte aradığın mutluluk (:
İşte huzur daha ne ola!'
Söz yeterli kalmaz seni sevmelere
Seni sevmeler bitmezz bilirim eyy Rabbim!'
Namütenahi sıcaklığına sarıldım
P ı n a r....
Bi Yerde Bu Yaziyi Okudum.Gercekten Çok Etkiledi Beni ve Siz Değerli 1K ailesi ile Paylasmak İstedim.
Adım Muhammet. On dokuz yaşındayım. Atık kağıtlar topluyorum ve Kızılay`dan Ulus`a kadar üç kez yürüyerek gidip geliyorum her gün. Beş arkadaşımla kalıyorum iki göz odalı bir evde. Onlar atık kağıt toplamıyor; Mevlüt inşaatta çalışıyor mesela,
Saat sabahın dördü, ağrılar içinde kıvranan bedenimin dinlenmeye ihtiyacı varken uyumaktan kesinlikle vazgeçtim. Üç gecedir bu böyle ama bu gece hayatımda yaşadığım en berbat gecelerden biri. Bunu anlamana imkan yok küçük sevgilim, şanslısın sen. Uykumu kaçıran yalnız anjin ve on iki dakikada bir şu berbat tükürme ihtiyacı değil. Ateşim yoktu ama sayıklıyordum, deliriyorum sanıyordum, bağırmak, haykırmak, birbirini tutmayan bin bir şey yapmak istiyordum.
