" Ne yaparlarsa yapsın aynı hikáyede buluşamıyorlardı. Bu nasıl bir sevgiyse, işte seviyorlardı birbirlerini. Ama kadın artık kendini çok yorgun hissediyordu.
'Ayrılalım,' dedi erkeğe. Sustu. Tuhaf bir gülücük yerleşti dudaklarına, sebepsiz.
'Olmaz! Seni seviyorum,' dedi adam.
'Bir araya gelemiyoruz!' dedi kadın.
'Olsun! Beni sevmekten vazgeçme lütfen!'
'Sevgi dediğin kelimelerden ibaret bir şey değil ki! Hem böylemi geçecek ömrümüz? Her áşık çifte bir hikáye, bir hayat, bir ocak, bir yatak gerekir. Belki bizi bir araya getirecek ortak bir kaderimiz yok!'
'Ne olur böyle konuşma! Çok istersek olur!'
'Sanmam! Bir şeyi ne kadar çok istersen, o kadar imkánsız hale gelir!' "