Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.17
Çok sevdiğimiz, bizde yer eden filmleri defalarca izlemişliğimiz vardır; aynı şeyin kitaplar için de geçerli olduğunu düşünürüm hep. Belki defalarca değil ama bazı kitaplar belli bir periyotta en az 2 kere okunmayı hak ederler.
Benim için bunlardan biri ‘Nietzsche Ağladığında’ olmuştur. Felsefe alt yapım pek bulunmaz, fakat derinlemesine girme denemişliğim olmuştur, galiba biraz fazla derin oldu ki boğuldum. Nietzsche’nin ‘Böyle Buyurdu Zerdüşt’ü kapasitemin yetmemesinden mi, tam konsantre olamadığımdan mı, bilemiyorum algılayamadım, bıraktım. Anladım ki sert bir dalış yapıp çakılmaktansa yumuşak bir giriş yapıp alışmak lazım.
Bir hikaye, bir roman, bir öykü içerisinde felsefeyi yedirmek, harmanlamak böyle bir giriş için en ideal olanı sanırım. Bu böyle bir kitap. Irwin Yalom; kafasında Freidrich Nietzsche, tanı uzmanı Dr. Breuer, psikanaliz kurucularından Freud’un geçtiği bir öykü yaratmış ve bunu; bu önemli şahsiyetlerin gerçek yaşam öyküleriyle, gerçek yazışmalarıyla ve kitaplarından(İnsanca Pek insanca, Böyle Buyurdu Zerdüşt vb.) yaptığı alıntılarla destekleyerek harika bir felsefi roman ortaya çıkartmıştır. Aynı zamanda yerinde ve şaşırtıcı şekilde kullanılan metaforlar renk katmış kitaba.
Felsefe dediğimizde beyni zorlar, hırpalar. Romanın felsefe ile bütünleşmesi ise aklın dinlenmesine fırsat verip tazelenmesine olanak sağlıyor. Bu sebeptendir ki, çok sevdim bu kitabı, hem Nietzsche’yi daha yalın bir şekilde anlayabilmek açısından hem de zihne egzersizler yaptırdığı güzel alt yapısı için.
-Bu kitabı enfes bir zevkle okumamı itiraf edebilirim.Ve bu kitap bana bazı şeyleri hatırlattı ama onları izah etmeyeceğim.Çünkü,bu bana özel şahsi hatırlatmalar olsa gerek :)
Atay’ın, hikâyelerinde kurguladığı kahramanlar aracılığıyla toplumdan kendini soyutlayan, yalnızlaşan ve bunun neticesinde içselleşen problemli insanları anlattığını
Hep vardı böyle insanlar.Hep var olacak bu tip varlıklar, insan demek belkide iltifat olur .Nedensiz,sorgusuz menfaat uğruna yalakalık yapacak da olacaktır hep.Benim tanık olduğum bu tür sistemlerin olması bu kitabı okuyup tavsiye etmemde büyük rol almıştır.Bende hep bu tip insanlara karşı bir iğreti bir kaçma arzu olmuştur.Ama şunu da gördüm Zeyno anneler gibi Memed Ali gibi yürekli insanlarda hep olacak .Yoksulun yanında ezilenin tarafında haksızlığa karşı büyük bir kolektif şuurla hareket edecek yürekli insanlar da hep olacak olmalı.Okunmalı ve okutulmalı.
Yeraltı Saatleri kitabının başını hem sevmemistim hem anlamakta biraz zorluk çekmiştim ama sonra bir şekilde yazarın üslubuna alıştım ve sevdim.
20 Mayıs tarihi o kadar çok söylendi ki her gün 20 Mayıs gibi bir algı oluştu bende çünkü günlerin sonlarında veya başlarında hep bugün 20 Mayıstı diyor anlayamadığım yer burası.
Mathilde ve Thibault'un ayrı ayrı hikayelerini anlatıyor.
Mathilde 3 çocuk annesi ve kocasını yıllar önce kaybetmiş. Bir işe girmiş isinde çok başarılı iken patronu Jacques' e karşı geldiği andan itibaren hayatı zehir olmuştur resmen.
Thibault ise çok sevdiği Lila'nın onu sevmediğini anlayınca ayrılmaya karar verir ancak bu kararı çok zor almıştır ve bir türlü unutamamıştır.
Mathilde ve Thibault'un yaşadığı ruhsal zorluğu okuyoruz. Tükenmiş iki insanın birbirini iyi anlamaları gerekir değil mi ?
Kitabın sonu bence eksik, böyle olmamalıydı en az 20 sayfa devam etmeliydi.
Bir iki satırla kitabın anlatım tarzına değinip içeriğine geçmek istiyorum.
Yazar-Margaret Cheney, her ne kadar biyografi tarzı bir roman ortaya koymuş olsa da anlatım dili sanki bir tarih kitabı ya da bir makale okuyormuşsunuz tadı veriyor. Derinlemesine araştırıldığı, bilgi sahibi insanlar ile konuşulduğu belli. Anlatım dili okurken bir yerden
Kaliteli romanın yokluğundan bahsedilirse, eleştirim her daim okuradır. Eğer kaliteli okur kitlesi varsa iyi yazarların çıkması işten bile değildir. Zira yazar ne kadar kaliteli olursa olsun kitapların değerleri okuyucu tarafından sahiplenilmezse maalesef yazar tüketilmiş olur. Bir verir, iki verir, üçüncü ürünü vermeye şevki kalmaz. Burada önemli
06.03.2016
Çok ara vererek (elimde olmayan nedenlerden dolayı) okuduğum için mi bilmiyorum ama kitabın çok içine giremedim. Hepimizin hayatımızın bir döneminde kendimizi her şeyden soyutladığı, her şeyi sorguladığı kitapta olduğu gibi çelişkili durumları olmuştur. Kitap kolay bi kitap değil. Kendinizi tamamen vermeniz gerekiyor. Sanırım okurken
